دیالوگ کنین بذارین تو احساسی ترین صحنه ی یه فیلم درام

میگه:

" تو نمی تونی با لگد، یه گونی سیب زمینی رو تبدیل کنی به یه گونی طلا."

قاب کنین بزنین رو دیوار ها

دی شب نمی دونم به کی داشت می گفت:

" ببین مرد باش،

مرد جنسی نه.

مرد واقعی!"

طرف سیزده سالشه ها. فقط سیزده. حرفش حرفه ولی. نیچه و شریعتی و کوئیلو رو با یه انگشت گذاشت تو جیبش دو قلپ آبم روش.

# یکی از شغل هایی که اگه عرصه رو بهم باز می ذاشتن از خودم اختراع می کردم، این بود که می رفتم تو مهد کودک، دبستان و شاید هم مدرسه های راهنمایی... صامت می نشستم یه گوشه، فقط به مکالمه هاشون گوش می دادم، تو دفترچه می نوشتم، چاپ و صحافی می کردم، کتاب تحویل ملّت می دادم.

و باور کنین که می فروخت.

حتّی خیلی بیشتر از این کتاب های سخنن بزرگان و فلان.

کلّی هم مشهور می شدم به عنوان یه کار آفرین.

جدّی چرا نشد که من این شغل رو اختراع کنم؟

می گم که، بیایید یکم بچّه باشیم. ت