له له له!
داغون داغون داغون!
بهترین بازی تیم ملی کشورم بود که تا حالا دیدم... واقعا حال کردم باش...
هر چقدرم که این وقت اضافه فاکیده باشه... یا اون داور لا مصب پنالتی بدیهی مون رو نبینه...
از این حرصم می گیره که تو وقت رسمی بازی گل نخوردیم... این قسمتش درد داره. زیـــــــــــــــاد!
حالا فهمیدم که آرژانتین هم اون قدرا خفن نیست... خودمون رو باور داشته باشیم.
مرسی از همه... عاشق همتونم یوزپلنگا.
و اینجاست که مسی مجبوره مقابل تیم ما از حربه ی وقت اضافه استفاده کنه :دی
+ البته اینم قبول دارم که خداوند شانس را در امشب برای تیم ملّی ایران آفرید... وگرنه لوله بودیم با اون حمله های آرژانتین. مسی توپ خراب می کرد فجیع!!
+از طرفی خداوند امشب داور را برای مردمان آرژانتین آفرید... تا پنالتی بدیهی ما را نگیرد و در زمین زیر دست و پای بازیکنان اضافه باشد...
+ از این حقیقت نگذریم که دروازه بان عزیزمون برای ضربه ی دروازه تو اون زمین به اون گشادی و گندگی توپ رو تو اوت می زد و ما ولو می شدیم کف زمین از تبحر بیش از حد مستر حقیقی!
+تیکه های عادل فردوسی پور عااااااالی بود : چقدر خوبیم ما! خخخخخخ!!!!!!!!!! یعنی وات د فاز ... من نصف کیف نیمه ی دومم واسه وجود این بشر بود. مردیم بس که قهقهه زدیم به خاطر گزارش گری عاااالی این بشر... بابا کارت درست آقای فردوسی پور!
یکی دیگه از تیکه هاش که به خاطرش کل خانواده به مدت سه دقیقه رو هوا بود: یعنی بعضی موقع ها آدم حال می کنه توپ می ره تو اوت!! خخخخخخ!!!!
+ شما هم اگه دختر بودین عاشق این سیب زمینی حقیقی می شدین؟! :اوق من نمی دونم این دخترایی که اکانت توییترشونو عوض کردن به نام "حقیقی" چند قرن بوده پیش چشم پزشک نرفته بودن! خدا شفا بده این دخترا رو.
+این بازی چیزی رو عوض نمی کنه... هم چنان دیوانه وار طرف دار مسی خواهیم بود و خواهیم ماند... یس!
پ.ن: مطمئنم اگر خداوند عمری دهاد در آینده ی دور از این بازی به عنوان یکی از زیباترین بازی ها ی جام جهانی 2014 یاد می کنم و می گم این بازی بود که به من فهموند همیشه باید در درجه ی اوّل طرف دار تیم ملی کشور خودم باشم. این بازی در آینده ی دور اولین بازی خواهد شد که من را به فوتبال کشورم امیدوار کرد.
خب... عنوان رو بخونید... حالا سه حقیقت زیر رو هم بخونید!
#اگه به نظرتون این سه ترفند بدیهی اومدن و یا از قبل اون ها رو آموخته بودید بزارید به حساب اینکه نویسنده معمولا خودش رو همه کس حساب می کنه و از اعتماد به سقف بالایی برخورداره... : سووووت لذا چون خودش این حقایق رو نمی دونسته، گمان می کرده که هیچ کس این ترفند ها رو بلد نخواهد بود.(به عبارتی شما جزو اون کمتر کس ها که این سه ترفند رو بلد بودند حساب می شید از نظر نویسنده که اینجانب باشم :) )
حقیقت شماره ی یک:برید تو آدرس بار موزیلاتون عبارت زیر و تایپ کنید و اینتر بزنید و مثل من خر کیف بشین!! آدم حس می کنه رفته به سیاره ی آدم فضایی ها :{
about:robots
نکته ی جالبش اینه که این ترفند نیازی به آن لاین بودن نداره و در واقع جزو ویژگی های فایر فاکس به حساب میاد...حالا خدا داند هدف وجود چنین چیز مخوفی در موزیلای عزیز خودمون چی می تونسته باشه... هر کی هرچی فهمید ما رو هم بی نصیب نذاره!
حقیقت شماره ی دو و سه (با هم): آقا برید تو گوگل یکی از دو عبارت زیر رو تایپ کنید... خود کلمه عینا بر روی گوگل پیاده سازی میشه!! این دو کلمه هردو معنای کج و معوج بودن رو می دن و صفحه ی مانیتور شما هم کج و معوج می شه با سرچ این کلمات در گوگل.
TILT
یا
ASKEW
توی یک سایت خارجی خوندم که این حقایق جالب درباره ی گوگل رو بهش می گن: google tricks. یعنی حقه های گوگل! واقعا هم به نظر من یه مدل حقه ست! خیلی هم خفن...
وقتی اسپانیا هم از جام حذف می شه! اونم تو دور مقدماتی و فقط با دو بازی از سه بازی انجام شده...
وقتی دیگه حتی جام جهانی هم نمی تونه سرت رو گرم کنه تا سردردت تسکین پیدا کنه...
وقتی تنها دلیل خوشحال بودن این روز هات ازت گرفته میشه تا بیشتر و هر چه بیشتر به نتایج کوفتی المپیاد فکر کنی...
وقتی دیگه دلیلی برای دیدن جام جهانی برات نمونده... هر چند تیم ملی کشورت هنوز حذف نشده باشه.
وقتی دلت می خواد با کاسیاس تو هم بزنی تو سرت و گریه کنی...
وقتی برای اسپانیا بیش تر از تیم ملی کشور خودت استرس داری. طوری که وقتی به دروازه ی کاسیاس نزدیک می شن قلبت بوم بوم می زنه ولی سر بازی ایران نیجریه خوابت می بره بس که برات بی اهمیته.
وقتی تورس و کاسیاس رو خیلی خیلی خیلی دوست داری... هر چقدر هم که گند بزنن به تیم!
وقتی قراره شنبه کارنامه بدن و تو هیچ ایده ای درمورد نمره های کوفتی ت نداری...
وقتی همه ی سمپادیا کارنامه شون رو گرفتن و مینیمم نمره ای که به چشمت می خوره از 19 پایین تر نیست.
وقتی به نمره ی فیزیک امتحان نهایی ت فکر می کنی و واقعا حالت تهوع می گیری...
وقتی از درد حذف اسپانیا و نتایج المپیاد راهی واست باقی نمی مونه جز برگشتن به تراوین... جز اعتیاد!
وقتی این اعتیاد تا حدی شدید می شه که بی چون و چرا می شی لیدر اتحادتون!
وقتی برای اولین بار می شی رتبه ی زیر 100 تو تراوین...
وقتی حتی تراوین اونم تو سرور اسپید هم نمی تونه حواست رو پرت کنه تا به چیزی که نمی خوای فکر نکنی!
وقتی خط تلفنتون خرابه و هر کسی می خواد تلفن بزنه میاد خط نت رو قطع می کنه و تو به این حالت که فا×××!
وقتی زنگ می زنی باشگاه می گن که نتایج اعتراضی ها رو اعلام کردن و تو باز هم قبول نشدی...
وقتی سردردت هر لحظه بیشتر می شه...
وقتی تابستونت کابوس وار شروع میشه... و کابوس وار تر ادامه پیدا می کنه.
وقتی می خوای با یک دوست خیلی خیلی خیلی قدیمی بری بیرون و مامانت میگه: دیگه امسال بی خیال این کار ها شو! بذارش برای سال بعد کنکور...
وقتی واقعا واقعا واقعا دلت میخواد بکوبونی تو دهن مامانت و هرکس دیگه ای که بدبختیات رو عینا مجسم می کنه جلو چشمت... هر چند شاید کار درستی نباشه.
وقتی متنفری از این که مامانت بیشتر از خودت استرس کنکور رو داره.
وقتی از ترس این که مامان جون لعنتی ت نت رو قطع نکنه شروع می کنی به دانلود فیلم تا اگر نت قطع شد یه کاری داشته باشی بکنی پای کامپ...
وقتی مجموعه ی مرلین رو آرشیو می کنی، به عنوان آذوقه ای برای دوران فاکیده ی کنکور.
وقتی دوست داری خانواده ت رو به فوش بکشی... هر چند همه چی تقصیر خود لعنتیت ه!
وقتی دوستای تراوینت هم دردی ازت دوا نمی کنن و رو میاری به آشپزی برای نخستین بار در کل عمرت!
وقتی بابات غذا رو که شامل سوسیس سوخته می شه می بینه و یهو میزنه تو فاز این که دیگه وقتشه واسش زن بگیریم.
وقتی روانت با جمله ی بالا خط خطی میشه.
وقتی دلت تنگه... ولی درست نمی دونی برای چی یا کی؟
وقتی از همه بیشتر هم سرویسی کلاس اولیت بهت ایمان داره. وقتی دوست واقعی رو نمی تونی در زمان سختی بشناسی مگر به غیر از اوشون یا یکی از بچه های مدرسه که با خودت پیمان بسته بودی همیشه ازش متنفر باشی و اس میده و حالت رو می پرسه!
وقتی میری پای اینستا و لوس بازی های دخترا رو می خونی و مجبوری لایک کنی تا ناراحت نشن.
وقتی حرف های عشقولانه ی صد من یه غازی که هیچ کدومشون واقعی نیست رو تو اینستا کامنت می کنن و تو بازهم در هدفت قوی تر می شی که مثل اون ها نباشی، هیچ وقت.
وقتی حالت از تک تک کلمه هایی که مونث ها تایپ می کنن به هم می خوره و با خوندن حرف ها ی احمقانه شون اعصابت می ریزه به هم.
وقتی امید کرات رو تو توییتر پیدا می کنی و می بینی هیچ چیش با اونی که تو دمنتور بود یکی نیست؛ اپسیلون! درست و درست مثل خودت...
وقتی به زور می ریزن تو اتاقت تا از یک صبح تا ظهر مرتبش کنند و تو سر ظهر از حرصت با یک حرکت تمام عیار همشو دوباره به هم می ریزی!
وقتی یه حس تنفر بیش از حد نسبت به تمام رفیق رفقا و خانوادت داری و صرفا می خوای تنها باشی با یه تلویزیون، PC و گوشیت به همراه WIFI...
وقتی این هفته میشه یکی از بدترین هفته های زندگی ت : امتحان تاریخ سفید، رد شدن تو المپیاد ، حذف اسپانیا، بدبختی تمام عیار!
وقتی باید گریه کنی ولی گریه ت که نمی آد هیچ... می شی بی خیال ترین آدم دنیا . به هر موضوع بی اهمیتی می خندی.
وقتی می خوای پایین این پست کلی هش تگ بزنی و فقط ده تا هش تگ جا هست...
این متن آهنگی هست که جنیفر لوپز و پیت بول برای جام جهانی 2014 خوندن. لینک دانلود هم تو پست قبل هست...
آقا شدیدا توصیه می شه! البته تهش دیوونه میشین بس که مثل من گوشش میدین!
Put your flags up in the sky (put them in the sky)
And wave them side to side (side to side)
Show the world where you’re from
(show them where you’re from)
Show the world we are one (one love, life)
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
When the going gets tough
the tough get going
One love, one life, one world
One fight, whole world, one night, one place
Brazil, everybody put your flags
in the sky and do what you feel
It’s your world, my world, our world today
And we invite the whole world, whole world to play
It’s your world, my world, our world today
And we invite the whole world, whole world to play
Es mi mundo, tu mundo, el mundo de nosotros
Invitamos a todo el mundo a jugar con nosotros
Put your flags up in the sky
(Put them in the sky)
And wave them side to side (side to side)
Show the world where you’re from
(show them where you’re from)
Show the world we are one (one love, life)
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
One night watch the world unite
Two sides, one fight and a million eyes
Full heart’s gonna work so hard
Shoot, fall, the stars
Fists raised up towards the sky
Tonight watch the world unite, world unite, world unite
For the fight, fight, fight, one night
Watch the world unite
Two sides, one fight and a million eyes
Hey, hey, hey, força força come and sing with me
Hey, hey, hey, allez allez come shout it out with me
Hey, hey, hey, come on now
Hey, hey, hey, come on now
Hey, hey, hey, hey, hey
Put your flags up in the sky
(Put them in the sky)
And wave them side to side (side to side)
Show the world where you’re from
(show them where you’re from)
Show the world we are one (one love, life)
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Claudia Leitte, obrigado
É meu, é seu
Hoje é tudo nosso
Quando chamo o mundo inteiro pra jogar é pra mostrar que eu posso
Torcer, chorar, sorrir, gritar
Não importa o resultado, vamos extravasar
Put your flags up in the sky
(Put them in the sky)
And wave them side to side (side to side)
Show the world where you’re from
(show them where you’re from)
Show the world we are one (one love, life)
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
+پ.ن:تو اون تیکه And wave them side to side باید کلمه ی And رو قشنگ بکشید تا مثل آهنگ در بیاد. من اوّل فکر می کردم متنی که در آوردم غلطه. فکر می کردم یک کلمه کم داره. ولی خب اشکالش همینیه که گفتم!
+پ.ن دوم: آقا من اون تیکه ی Alley Alley رو بی نهایت عاشقم! :{ بله!
+پ.ن سوم: اسپانیا هر چی هم بشه سرور ماست ! :{
+پ.ن آخر: دقت کنین که آهنگ توش کلییییی سوت داره! یعنی پس زمینه ی آهنگ سوت هست...کار مورد علاقه ی من در بی کاری ... :-"
Put your flags up in the sky (put them in the sky)
And wave them side to side (side to side)
Show the world where you’re from
(show them where you’re from)
Show the world we are one (one love, life)
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
When the going gets tough
the tough get going
One love, one life, one world
One fight, whole world, one night, one place
Brazil, everybody put your flags
in the sky and do what you feel
It’s your world, my world, our world today
And we invite the whole world, whole world to play
It’s your world, my world, our world today
And we invite the whole world, whole world to play
Es mi mundo, tu mundo, el mundo de nosotros
Invitamos a todo el mundo a jugar con nosotros
Put your flags up in the sky
(Put them in the sky)
And wave them side to side (side to side)
Show the world where you’re from
(show them where you’re from)
Show the world we are one (one love, life)
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
Ole ole ole ola
حال و هوا ، حال و هوای جام جهانی و ایناس...
طبیعتا ما هم حقمونه جو گیر بشیم :)
داشتم دنبال آهنگ های رسمی جام جهانی سال های قبل می گشتم...
تو گوگل واقعا هیچ سایت یا بلاگ پارسی زبان نبود که همه ی آهنگ های جام جهانی رو با هم گذاشته باشه...
پس ما هم عزممون رو جزم کردیم و لینک های پنج جام آخر رو براتون در زیر قرار دادیم، بلکه مثل خودمان در گوگل گیج و ویج و حیران نمانید لنگ این آهنگ ها!
پس این شما و این هم لینک دانلود آهنگ های رسمی جام جهانی پنج سال اخیر:
شانزدهمین جام جهانی 1998 در فرانسه - Sixteenth World Cup 1998 France
هفدهمین جام جهانی 2002 در ایتالیا - Seventeenth World Cup 2002 Italy
هجدهمین جام جهانی 2006 در آلمان - Eighteenth World Cup 2006 Germany
نوزدهمین جام جهانی 2010 در آفریقای جنوبی - Nineteenth World Cup 2010 South Africa
بیستمین جام جهانی امسال در برزیل - Twentieth World Cup 2014 Brazil
من خودم از همه بیشتر آهنگ جام جهانی قبل که مال آفریقا بود رو می پسندم... من رو به یاد تمام خاطرات خوش دوران نوجوونی م می اندازه! خل بازیا و شرط بندی هامون... امروز که دوباره این آهنگ رو شنیدم کلی دلم گرفت... هعی!
آقا لینک زیر هم توصیه می کنم دان کنید اگه حالشو دارید... البته جدید نیست خیلی آهنگش؛ حدودا یک ماه هست منتشر شده ولی خب هم مناسبت داره هم برای کسایی که نشنیدن می تونه عالی باشه!
این آهنگ ،آهنگ رسمی جام جهانی امساله که جنیفر لوپز و پیت بول با هم خوندنش...
آهنگ رسمی جام جهانی 2014 برزیل - جنیفر لوپز و پیت بول
امروز هم ساعت 11:30 شب افتتاحیه ست! از دستش ندین؛ من خیلی تعریفش رو شنیدم!
+راستی رمز همه ی فایل ها kilgharrah هست. یه همچین آدم خود شیفته ای هستم من؛ بله!
می شه بهش گفت وسواس!
وقتی میبینی پست هات ایندنت ندارن...
با خودت می گی : لعنت!
بر می گردی همه رو از اوّل ایندنت می کنی!
چرا؟
خودتم نمی دونی!
صرفا یه حسّه که میگه : تو باید پاراگراف هات رو ایندنت کنی کیلگارا! اجبار×
+پ.ن: ولی خداییش این پست دیگه ایندنت نداره!
+پ.ن دوم: وقتی همین الان متوجه می شه پی نوشت هات هم یک شکل نیستن... بر می گردی قبل همشون یه به علاوه (از اینا +) به رنگ آبی می ذاری! وسواس طور!
خب، بر خلاف چیزی که انتظار داشتم این وب منو بیشتر از خیلی از وب های دیگه ای که دارم به سمت خودش جذب می کنه!
چون توی وب های دیگه کلی دوست و آشنا ریخته و من مجبورم در شان اون ها برخورد کنم... و شاید این حس برام وجود داره که نمی تونم خود خودم باشم... یعنی خود واقعیم! ولی این جا به گونه ای گم نامم! کسی سرش تو کار من نیست و این حرفا... خیلی آزادی بیان دارم...
یاد زمانی می افتم که توی مرلین، آرتور یه روز میخواست پرنس نباشه... خب اونم واقعا حس من رو داشت...
یادمه یه زمانی مامانم می گفت کسی که توی نت از نام های جعلی استفاده می کنه ترسویی بیش نیست! می گفت اگه حرفی عقیده ی کسی هست باید پاش بایسته و با نام خودش اون حرف رو انتشار بده... حالا بگذریم از این حقیقت که مادر من به قدر اپسیلون هم توی کامپیوتر سر رشته نداره! :{
آیا آرتور ترسو بود؟! نه واقعا!!! آرتور شجاع ترین جنگ جوی کاملوت بود... و اون عملش سببی بر ترسو بودنش نبود!
این رو می دونم که من هم ترسو نیستم... ولی نمی دونم چه حسی ه که باعث میشه این حالت رو انتخاب کنم:که کیلگارا باشم و کسی من رو نشناسه! شاید به خاطر اینه که جلوی آشنایان و دوستان بیش از حد ظاهر سازی می کنم... وانمود به این که یه فرد بی عیب و نقص و عالی هستم... شاید هم به این خاطره که اون ها از من توی ذهنشون یه شخصیتی در طی زمان ساختن که من دیگه اون شخصیته نیستم... فقط تصویرشم!
به هر حال... می خوام این جا خودم باشم!
×یس!
+پ.ن: از پست دی روز آموختم که برای حرف زدن طفره نرم . اول از همه مهم ترین
حرفم رو بزنم! در صورت طفره رفتن شاید تهش مجالی برای حرف اصلی باقی
نماند! دیروز برای تایپ هر حرف از اون پست کوفتی کلی انرژی گذاشتم... به طوری که یه دور زبان صفحه کلید موبایل رو فارسی می کردم... دو حرف تایپ می کردم! _ دقّت کنید: دقیقا دو حرف :{ _ بعد یهو نشانه گر متن می پرید تو سرچ بار گوشیم بدون دلیل! و دوباره حلقه رو از اوّل تکرار می کردم... کاری بود بس زجر آور که دیگه انجامش نخواهم داد... دقیقا مثل تلگراف که حرف به حرف متن رو حساب می کنن... تا حالا نمی دونستم انتقال سخن تا چه حد می تونه سخت باشه! حالا فهمیدم... همیشه حرف های مهم رو اول بزنیم... طفره نریم... کوتاه سخن بگیم! یعنی همون ضرب المثل قدیمی که میگه: مختصر و مفید سخن بگیم!
کم گوی و گزیده گوی چون دُر / تا زاندک تو جهان شود پر
I care a hell of a lot about that armour and I'm not going to let you mess it up!
This is how we Merlinians say "I♥you!" to some body we care about so much...
وقتی می فهمی بلاگ اسکای کوفتی با موبایلت سازگار نیست و جونت بالا می آد تا همین یه ذره رو تایپ کنی!
خب راستش اینجا اصلا قرار نبود وجود داشته باشه!
من صرفا می خواستم یک اکانت پیکوفایل داشته باشم...
ولی خب دیگه لوس بازی و بچه بازی بین این سایت ها، باعث شد این وبلاگ به طور ناخواسته به وجود بیاد!
خیلی راحت الان می تونم بزنم وب رو از بیخ پاک کنم...
ولی خب میشه گفت دلم نمی آد... تازه ضرری نداره یه وب روی بلاگ اسکای داشته باشم دور همی... شاید یه روزی یه جایی به دردم بخوره!
یحتمل خیلی کم به این جا سر بزنم... اول به خاطر این که ابزار وبلاگ های بلاگ اسکای سخت گیر میان... منم که دیگه پیر شدم... شوقی برای قالب ساختن و این کارا ندارم. تازه واقعا سرم اونقدر شلوغ هست تو دنیای مجازی که برای این جا وقتی باقی نمونه... حدودا چهار تا وب روی بلاگفا...هوار تا فروم و فن پیج... کلی سایت... یه دنیا کامت و عکسو این حرفا... اکانت های اینستا و اف بی و توییتر و این جور بحث ها! کلی وقت می گیرن ازم...
ولی خب... بذار باشه!
بذار مثل یه یتیم بی همه چیز زندگی شو کنه...:)
موضوع این وب ناخواسته هم میشه همون عنوانش... همه چیز ولی هیچ چیز!
چون هر کس دیگه ای هم که بود برای یه وب ناخواسته یه عالمه موضوع میاد تو ذهنش ولی در نهایت چون وب ناخواسته بوده هیچ موضوعی به درد بخور به نظر نمی آد!!!
راستی این منم:
کاف مثل کیلگارا!
+پ.ن: کاف شاید مثل خیلی چیز های دیگر باشد... مثل همان نویسنده ای که اولش بودم... ولی وقتی بخواهی از دست یک عده آدم توی نت فراری باشی تا پیدات نکنن و توی کارات مادام العمر سرک نکشن، کاف فقط و فقط مثل کیلگارا خواهد بود!