امروز داشتم با خودم فکر می کردم که عجیب نیست؟
تخلصت رو بگذاری "امید"،
ولی نهییلیستی و پوچ گرایانه ترین شعر نو های ادبیات زبان رو، بزنی به اسم خودت.
همیشه دوست داشتم یکی ازم بپرسه از بین این همه شاعر، چرا دیگه هیچ وقت اخوان رو نخواندی؟
و اون قدر نزدیک باشیم که دلم بخواد بهش بگم چرا و نپیچونمش.