خخخ

بچّه ها بچّه ها مکالمه ی بین مامانم و داداشم الآن خود سوژه س. سوژه ترینه. وای.

دارم از خنده می میرم. :))))

حالا شاید بزرگ تر ک شدم و زنده موندم و قلمم بی پروا تر شد، براتون با جزئیات نوشتم.

ولی وای. 

حالا قدر منو می فهمه. قدر داشتن یک بچّه ی خجالتی و درون گرا.

پاچیدم از خنده. :)))))

پ.ن:

ای کاش یه ویس ریکودر کوچیک قدر ته خودکار با کیفیت بالا داشتم. 

ای کاش یه ویس  ریکورد کوچیک قدر ته خودکار با کیفیت بالا داشتم.

ای کاش داشتم.

عح لعنتی.

من باید صداشو می گرفتم حداقل که وقتی بزرگ شد به خودش بدم بمیره از خنده.

پ.ن بعدی:

خدایا این چه مغزیه آفریدی واسه من؟

روم نمی شه تو چشمای هیچ کدومشون نگا کنم دیگه.

جالبه واسم.

گندشو یکی دیگه می زنه، خجالت و شرمش رو من به دوش می کشم...