برف نو

برف نو، برف نو، سلام، سلام!
بنشین، خوش نشسته ای بر بام.

 خام سوزیم، الغرض، بدرود!

تو فرود آی، برف تازه، سلام!

کریسمس دیگه واقعا ایز هیر.

 دیدین جدیدا امسال دپوی شن و ماسه گذاشتن تو سطح تهران؟ تمام مدتی که تو پارک ها و مسیر های رفت و آمد می دیدمشون، به این فکر می کردم کی قراره به عنوان مردم، از این ها استفاده کنیم. امروز می خوام مثل بربرین کینگ حمله کنم به نزدیک ترین دپوی اینجا، افتتاحش کنم و شن رو بپاشم تو برفا. حس رم کردن حیوان درون دارم. 

به کدامین نمک پاش؟

اممم. گفتم حالا که امروز قراره پست های لایه ی یکی بذارم وبلاگ خالی نباشه،

بپرسم که هی، بچّه ها...

این سفید هایی که هنوز رو خاکن از آثار برف شب پنج شنبه س؟

یا هنوز یواشکی شبا داره برف می آد، صداشو در نمی آرین که من جشن نگیرم؟