ایران چهارده - کامبوج صفر - زنان سرزمینم هزار

آدم حالش هر چی هم که باشه، -تو قوطی ترین حتی-

وقتی تاریخ جلوی چشمات داره نوشته می شه،

نباید به چیز دیگری فکر کرد چون تو رسما عضوی از تاریخی!

نباید جیک بزنی حتی...

فقط باید یک لبخند خوشگل از ته دل داشته باشی و صاف باهاش بری تو آلبوم ذهن آیندگان.

امروز روزی بود که تاریخ جلو چشم های همه نوشته شد.

واقعا خوشحالم.

حقیقتا... خوشحالم.

خبرنگاری می شناسم اصلا فوتبال دوست نداره... به خاطر امروز بعد سال ها بلیط گرفت رفت استادیوم پوشش خبری.

چرا؟

چون امروز تاریخ نوشته شد.

اگر زندگی تو ایران یه نمودار باشه، ما تو نقطه عطفشیم.

من خوش بینم. زیاد.