زین پس مرا در هش تگ های مربوط به بوفون جستجو کنید ک قسم به خدای کعبه رستگار شدم. یعنی تا خود صبح می خوام خفففه کنم خودمو با مصاحبه ها و عکسا و فیلما. خوبه عینکمو دادم رفت واقعا.
تو ویکی پدیا هم اوّلین نفری بودم ک ساجست دادم صفحه ی یووه رو به روز کنن به این مضمون ک بوفون از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ کاپیتان بوده. دو هزار و هیجده ش رو من ساجست دادم. دارم باهاش کنار می آم.
اصلا می خوام بریم با بوفون در آرامش یک لیوان چایی بخوریم بعد از این همه حجمه های احساس. داغون شدم بابا. آره من کشتم خودمو ولی تهش به علّت ایرانی بودن آخرین بازی ش رو درست حسابی ندیدم... ولی بوفون کاملا می آد با هم بریم یه لیوان چای داغ بخوریم و باد سرد از پنجره بخوره تو صورتمون و نَمی که با باد می آد داخل لای موهامون بشینه و در سکوت به صدای خیس تایر ماشین ها تو خیابونی که نور های زرد طلایی سو سو زن آسفالتش رو روشن کردن، گوش فرا بدیم و چند قطره اشک از گوشه ی چشمامون جاری بشه در سکوت به یاد قدیما. بوفون جان، بیا بریم.
داغونم اصلا. داغون.
+ دروازه بان جدیده ک اومد زرت گل خورد. دقیقا به زرتیِ زرت گل خورد! اینم بنویسم یادم نره. دو یک شد. به نفعِ؟ خب جوابش سخت نیست.
# پی نوشت. شجر می خواند ک دو نقطه دو نقطه ابر و باران و من و یار ستاده به وداع... من جدا گریه کنان، ابر جدا یار جدا. اینجا مراسم گریه کنون. به جون همین اوری تینگ حیفه! وقت دارید و حجم دارید برید اینستا برید یوتیوب یا برید هر جا که باید رفت و ویدیو هاش رو ببینید و اخبار رو دنبال کنید. جا من ببینید اصن. پیجشو برید باز کنید ببینید چه خبره اون زیر. جو ورزشگاهو ببینید. اینا یه باره تو تاریخ. از اینکه مقارن شدید با این لحظه های اسطوره ای، استفاده کنید جون اوری تینگ. یه زمانی می آد که ایشالّا شبیه آلوی چروک خورده شدید (اگه تا اون موقع ایران از رو نقشه پاک نشه کلا) و خاطره ی همین اسطوره ها رو دارید تا واسه نسل بعد تعریف کنید ازشون... اشکاشو تو ذهنتون ثبت کنید. یه جور که گذر زمان نتونه دستکاری ش کنه. میکس این ویدیو کم ترین کاری بود که از دستم برمی اومد.
هنوز در سوگ بوفونی؟
آره. دقیقا در سوگ بوفون و اینیستا و تورس سه نفری باهم. آخخخ
کی میشه مثل اینا باز بیان. من دیگه نیستم اون موقع.
در سوگ بوفون به لقا الله پیوست...
بده خرما گردوییا رو :))))
اصلا خیلی گند بود. له شدم این هفته. نمی خوام. حس مرگیدن می کنم! همه رفتن. همه شون دارن تموم می شن.
من الآن ناراحتم خرما هم بدم؟یکی قرار بود خروس بیاره واسم تازه.
این یکی که من نیستم؟
یادم نیست اگه گفتم..!
ببین تورس کدوم گوری رفت؟؟
عح
من میخواستم کنکور بدم بشینم شب تا صب فوتبال ببینم...اینجوری پیش بره فقط یه رونادو مسی میمونه و اون بچه کونیه هست..نیمار
اصن به فنا رفت فوتبال دیگه :/
ولی خوبه هنوز زلاتان بازی میکنه...عاشقشم کیلگ..عاشق :)))
نه استامینوفن بود گفت. ولی چون من تو آمپاس موندم ک کدوم اسمش رو باید بنویسم، دیدم تایپ "یکی" خیلی راحت تره از تایپ اسمش. حالا الآن می آد می گه کپی رایتم رعایت نکردی.
بعد عرض شود ک تورس از اتلتیکو رفت، می گن به سمت لیگ آمریکا! اصن تورس رو ک فهمیدم آخرین بازی ش از دستم در رفته دیگه پفم کلا خوابید، الآن در حالت قورباغه آب پزی خودم به سر می برم.
من با تورس خیلیییییی بیشتر از این دو تا خاطره داشتم.
نیمارم حالا نگو فعلا زشته گناه داره، ولی اگه توک کفشش بخوره تو زمین رئال منم دقیقا با همین ادبیات ازش یاد می کنم.
اینام کامل نرفتن ک، هستن صرفا دیگه می رن تیمای پرت مثلا پخش نداره بازی هاشون. به بعد کنکورم می رسه خیال جمع.
بازیکن خوب جوونم مونده هنوز، اون کلمبیایی ه رودریگز یا خود همین گریز من. بعد مسی رونالدو اینا می آن رو کار. ادامه داره و ما هم چنان دوره می کنم شب را و روز را... هنوز را.
نویرم خیلی دوست دارم. اون هستش هنوز فقط مصدومه الآن نمی رسه به جام. از تیم اون زمان اسپانیا هم بوسکتس هس مثلا، راموس هس، پیکه ی کرفس هست، اینا دیگه. فرض کن کنکور بدی بخوای ریخت پیکه راموس رو ببینی زرت زرت. همون صبح تا شب کنکور بخونی بهتره ک...
بعد حدس می زنم تا چهار سال بعد دقیقا مثل این حالتی ک ستاره های اسپانیا خداحافظی کردن، ستاره های آلمان نوبتشون می شه. یعنی یه گپ چهار ساله بین منقرض شدن اسپانیایی ک عاشقش بودم با آلمانی ک عاشقش بودم. دقت کنی اسپانیای اون زمان دقیقا تو همین چهار سال اخیر همه ی بازیکناش پر پر شدن.
کیلگ دهنتو... پیکه ی کرفس؟؟؟؟
مردم از خنده :))))))
وای چه شبیه هم هست... واااای شکیرا رو بگو..
خخخخخخخخخ
میدونم خخخخ خز شده ولی اینمورد خیلی خخخخ خور بود :)))
وااای من هنوز دارم جک میسازم میخندم!
تازه دلیل شادابی پوست شکیرا رو هم کشف کردم
#مثبت_هیژده