خب... می رسیم به این بخش سال، که دوباره شوفاژ ها زود تر از وقتی که باید خاموش شده و دارم بندری می زنم از لرز،
پس وقتشه که دوباره مثل پارسال که اولین بار بود این رسم را بنا می گذاشتم،
شلدنی لباس بپوشم! که یعنی ترکیب تیشرت و استین بلند.
وووو حتی از فکرش هم خرسند می شم.
دهه ی لباس شلدن مبارک!
پارسال این موقع، حال جالبی نبود، باورم نمی کنید اگه بگم فکر می کنم بیگ بنگ تئوری بود که برم گرداند به این زندگی. من یه جورایی مدیون اون شش نفرم. یک دوست داشتم می گفت ما دنبال دلیل می گردیم که برگردیم، پس هر چیز بی ربطی می تونه خودش را به صورت یک دلیل محکم و کافی برای برگشت نشان بده. چون ما ذاتا دنبال برگشتیم و فرقی نداره به کدوم دلیل.
پس جام ها بالا به یاد بیگ بنگ تئوری، که دلیل لازم و کافی ای بود و هست و خواهد بود.
و پیش به سوی استین بلند با تیشرت گشااااااد.
امضا. نیو میو انترن همیشه در حلقوم رزیدنتی که رزیدنت سال یکش کووید مثبت شده و قرنطینه است و او -واکسن نزده- منتظر عمو عزرائیل کلید به انگشتش می چرخانه.