دل تنگ!
پیش این سنگ دلان
قدر دل و سنگ یکی است..
قیل و قال زغن و بانگ شباهنگ یکی ست..
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یار ترین،
سینه را ساختی از عشقش سرشارترین،
آنکه می گفت منم بهر تو غم خوارترین (!!) ،
چه دل آزار ترین شد
چه دل آزار ترین............
پ.ن. برای تمام لحظه هایی که با خودمون حس کردیم در حق احساسمون ناجور جفا شده. برای تمام وقتایی که خنجر خوردیم، نارو زدند، از اونایی که می دانستند که نمی باید انداخت گل خوردیم و تک تک لحظه های قلب مچالگی مان که انتظارشو نداشتیم. که هر بار بیاییم، برگردیم بخوانیمش و به خودمون بگیم، اون بی وجدان های بی احساس اون بیرون کسایی هستند که حتی فرق کلاغ و شباهنگ رو نمی دونستند هیچ وقت.
ناله از درد مکن،
اتشی را که در آن زیسته ای سرد مکن،
با غمش باز بمان،
سرخ رو باش ازین عشق و سر افراز بمان.