و توش درباره ی یک موضوع جالبی قلم فرسایی بشه،
منتها نویسنده ش هر چه قدر زور زد،
یادش نیومد که دو دقیقه پیش قرار بود در مورد چه موضوعی بنویسه توش.
ولی این دلیل نمی شه حق وجود داشتن رو ازش سلب کنیم.
پس این شکلی میشه:
این پست وجود داره.
فقط وجود داره.
و این وجود داشتن دلیل لازم و کافی موجود بودنشه.
ای پست فراموش شده ی من،
To my beloved obliviated sky post!