احتمالا همه تون این کوتیشن به اصطلاح خیلی معروف رو شنیدید:
"اشک هایی که بعد از یک شکست می ریزیم، همان عرق هایی ست که برای پیروزی نریخته ایم..."
+کجاست نویسنده ی احمقش که ببینه من هم عرق ریختم و هم دارم گریه می کنم؟!
[اون قدری که چشم پزشک، امروز مصر بود که چشمات آلرژی دادن به یه چیزی حتما...]
+کجاست تا بیاد منو توجیه کنه یا تئوری مسخره ی خودش رو؟
#وبلاگ خیلی نظر داره. معذرت می خوام که رو فرم شنیدن و پاسخ دادن به حرف هیشکی نیستم الان. حتی خودم.