بهم بگید

خب می دونین... طی جهان گردی های مجازی شبانه م، الآن به یه سایت رسیدم و قیافه م به هم ماسیده.

چشماتون رو به همه چی ببندین و...

بهم بگید که مثل هزار تا کامنت دهنده ی اون سایت فکر نمی کنید.

بهم بگید که حداقل می تونید "سعی" کنید که مثل اونا فکر نکنید.

بهم بگید سطح اندیشه تون فرق می کنه.

بهم بگید که متفاوت اید.

بهم بگید که حداقل یکی تون هست که مسیر فکری ش متفاوته با اون همه آدمی که اون جا دیدم.

بهم بگید که اونا کلّ دنیا نیستن و اگه بگردم می تونم یکی رو پیدا کنم رو این کره ی خاکی که طرز تفکّرش اینجوری نباشه.

به شدّت به کامنت های دل خوش کنک نیاز دارم الآن. بجنبید. بهم بگید. بهم بگید! بهم بگید... و هیچی نپرسید. فقط بهم بگید اینا رو.

وگرنه همون بهتر سرم رو بذارم اینجا زیر همین پست بمیرم.

باید همون خندوانه ی تکراری رو می دیدم که مسیرم اینجوری نشه امشب.

دلم گرفته؟...............................!!!