تور محرمی بیمارستان

حالا که من اجبارا خانه نشین گشته ام یکم فرهنگ سازی کنم،

می دونید، باید برای اینایی که میرن گوشه ی تکیه و حسینیه به سینه زنی، تور رایگان دور بیمارستان به مقصد بخش های کووید نوزده برگزار کنیم. ای سی یو هم uall. 

نمی دونم نمی فهمن؟ نفهمن؟ کورند شل مغزند چیند؟ 

این دقیقا همون نقطه ایه که دیدگاه اخلاق پزشکی ایرانیزه دست و پای ما رو می بنده، چند روز دیگه، هر کدوم از اینا وقتی اومدند بیمارستان با حال خراب رو به موت، سیاست سلامت کشور به ما حکم می کنه بهشون پناه بدیم،

ولی اونجا دقیقا از نظر بنده جایی هست که طرفو می گیری زارت لگد می زنی در کونش می گی فقط برو هر گوری که دلت می خواد خارج از میدان دید من سرت رو بگذار و بمیر. من هر روزی که خودم تصمیم گیرنده باشم، امکان نداره رحم کنم بر همچین نفهم هایی. چون ساده ترین قوانین انتخاب طبیعی غربالشون کرده. خدمت به بشریته حذف چنین ژن های معیوبی از سطح جامعه.

واقعا قلبم درد می گیره وقتی این تصاویر عزاداری های تلویزیون ملی رو می بینم. توفیق اجباری ایه که در پروسه ی ریکاوری نصیب بنده شده. اونا اونجان، اینور تشنجش رو من می کنم. همه ریختن توی نهایت پنجاه متر، توی دست و پای هم نفری یک ماسک دارند و سینه و زنجیر می زنند. نازنین خودت ظهور کن!

عزیزانم امام حسین خیلی وقته مرده، ولی شما خوشبختانه یا بدبختانه هنوز زنده هستید، ازین واضح تر نمی دونم چی بگم!

یه سریا واقعا داخل جمجمه شون با کاه پر شده و تمام. مسئولین که خیلی وقته پر شده بود، ولی از مردممون هم باید درصد لازم و کافی ای مغز کاهی باشند که اینجور سنگ رو سنگ بند شده. حکومت کاه بر کاه.