ببینید و الگو قرارش بدید.
رومان بورکی دروازه بان، قبل از بازی های دورتموند با توپ اتمام حجت می کند.
عاشق همچین رفتاری ام،
واسش هیچی مهم نیست،
هیچی!
یه اعتقادی تو ذهنش داره،
و به هر روشی هست پیاده ش می کنه.
حتی اگه یک بیلیون نفر آدم این کارشو احمقانه یا جلف و ساده لوحانه بدونن،
دفعه ی بعد بازم بی هیچ خجالتی تکرارش می کنه،
بدون دلسردی،
و بدون اینکه برای مقبول بودن سعی کنه به کسی توضیحش بده که چرا دوست داره این رفتار غیر عرف رو انجام بده.
تو یکتا قهرمان منی رومان بورکی، هر چه قدرم که پست اینجوری بذارن و بهت بخندن.
تو نه جلفی، نه خنده داری، نه احمقی، نه ساده لوح. تو فقط شجاع ترینی.
تو جرات بروز دادن ایده هاتو داری. چیزی که هیچ کس نداره.
تو پشت نقاب جامعه پسندی قایم نمی شی.
تو برای رفتار هات دلیل نمی تراشی.
و همینه که وجودتو ارزشمند می کنه.
کاش منم بتونم این اخلاقتو بدزدم.
کاش یکم جنم داشته باشم وقتی دلسردم می کنن، اخلاقایی رو که "من رو من می کنن" کنار نذارم.