Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

شرح ما وقع تعطیلات چند ایکس لارژ

خب،

وقت  رونمایی رسیده.

وقتی تعطیلات ۲۲ بهمن آک و دست نخورده جلوی روم بود، همین طور با خودم داشتم فکر می کردم که یَکهو یَک عنوان به شدّت باحالی به ذهنم رسید... ایده ی خفنی بود از نظر خودم و صرفا به خاطر همین عنوان، سعی کردم محتوا تولید کنم.

یکم خل گری بود، چون همیشه اسم و عنوان آخرین چیزیه که روی فیلم یا کتاب یا بازی یا آهنگ یا هر محتوای دیگه ای می گذارند، ولی این پست های من روند معکوس رو طی کردند: وجود دارند صرفا به خاطر اسمشون. خلاصه آخر هر روز تعطیل هر آنچه به ذهنم می رسید رو نوشتم و الآن از گنجینه م نسبتا راضی ام. در حد خودش یه موجودی شده به هر حال. می خواستم توالی اسم هاشون رو کنار هم ببینم، برای همین منتشر نکردم تا تعطیلات تموم بشه.یاد خاطره نویسی های نوجوونی به خیر..


بفرمایید، لینک هستند، کلیک بفرمایید اگر مایل بودید (به هر حال هدف من همین یک دانه پست الآنم بود، که اینا رو کنار هم ببینم و سر ذوق بیام. به قول پدرم خدا با خُلاس! :دی):



پیس. همین ها رو می تونید ببرید مقاله کنید و باهاش ثابت کنید آدم هرچی وقتش آزاد تر بشه، با یه تابع اکسپوننشیال با شیبی نزدیک به بی نهایت به سمت خلیّت و تباهی می ره.:دی


 دو پیس. خیلی تعطیلات خوبی بود. همین که تعطیل باشه، همه دور هم باشن، ولی  هیچ سفری در کار نباشه و بچسبیم مثل بختک به تهران، واسه من یعنی خیلی.

مرسی از پنج شنبه، مرسی از آدینه، مرسی از حضرت فاطمه سلام الله علیها، مرسی از جمهوری اسلامی ایران، مرسی از آیت الله امام قدس السره خمینی رحمت الله الیه. و اصل کار، یک مرسی خیلی ویژه و مخصوص از یک شنبه، و بدانیم که اگر بین التعطیلین نبود، تعطیلات چیزی کم داشت، و قطعا بر می خورد به قانون زمین!