وقتی به حافظه ی موسیقیایی من ایمان نمی آرید

از اونجا شروع شد که یکی از اینستاگرامر ها، یک کلیپ شافل دنس از خودش اپلود کرده بود،

من تا اهنگی که این ها رویش رقصیده بودند رو شنیدم گفتم این آهنگ شرکه!

ایزوفاگوس گفت نه نیست

گفتم مطمئنم هست، اینجا فیونا با شرک تو شرک ۲ دعواش شده بود داشت تو اتاق تنهایی اشک می ریخت تا که پری مهربون اومد! :|

گفت نه آهنگ شرک هله لویاست این نیست 

گفتم چرا چرا اینم یکی از اهنگ های شرکه (حالا منم انگار که غریب رفته سفر پیدا کردم)

گفت اصن بیار من گوگل کنم! می دیم گوگل گوش بده بیاره خودش (من نمی دونم این تکنولوژی چه جوری کار می کنه ولی سرچ می کنی گوگل خودش گوش می ده و اهنگ رو اگر شناسایی کنه می اره)

دادیم گوگل گوش کرد، یک اهنگ اجق وجقی اورد که خب واقعا اهنگ شرک نبود!

و من سه روزه از کار و درس و زندگی افتادم،

نورون های شش سالگی ام رو شخم می زنم فقط

تا یه نشانه ای چیزی از اهنگ شرک پیدا کنم و بهش ثابت کنم این آهنگ شرکه

امروز صبح بالاخره بعد سه روز مجاهدت،

پیداش کردم!

یعنی اون زمان که کوچک بودم انگلیسی بلد نبودم بفهمم اهنگ چی می گه فقط ریتم خاطرم مانده بود، هی تو ذهنم اهنگی که اون زمان شنیده بودم رو برگردون کردم و سعی کردم کلمه هایی که الان بلدم و شبیهش هستند رو جایگزین ریتمش کنم تا درست در بیاد!

و چی؟ بله. نهایتا آهنگ شرک بود.

خواننده ی دومی که روی اهنگش رقصیده بودند، ریمیکس اهنگ شرک رو داده بود!

اخه دیگه با کسی که کل بچگی اش فقط شرک و نمو و توی استوری و استوارت لیتل دیده چرا بحث می کنی بالام جان؟ :)))))

و دیگه واقعا i need some sleep!

پ.ن. درست یادم نیست، ولی فکر کنم من این اهنگه رو اینقدری دوست داشتم که ده بار سی دی رو می زدم عقب دقیقا از جایی که اهنگ شروع می شه شروع می کردم رقص سماع می کردم باهاش وسط خونه!  و اهنگ تا اخر پخش نمی شد، دقیقا جایی که پری مهربون می اومد با کالسکه ی جادویی اش اهنگ در پس زمینه فید می شد. و یکی از دلایل ماژور تنفرم از پری مهربون این بود که خبر مرگش وقتی می اومد اهنگ به این زیبایی از وسط قطع می شد. هر وقت می رسیدم به جایی که قرار بود پری مهربون بیاد، من می گفتم واییییی الان اهنگ تموم می شه پری مهربون می اد :(((( یه حالت خاصی از  ریدم به ریخت پری مهربون در وجودم یافت می شد. :))))