پیرامون همین کلیپه، که می چرخه دست به دست و داخلش مردم نمی تونند یک اهنگ به غیر از مرغ سحر از شجر نام ببرند،
مباحثه ای خانوادگی داشتیم.
بابام می گه:" بچه ی ساده ی من رو ببین که متوجه نمی شه این کلیپو کیا با چه اهدافی ساختند."
نمی دانم والا... خیلی بحث کردیم، به نتیجه نرسیدیم، تهش بابام گفت تو معلوم نیست طرف مایی یا طرف اینا! مارودونا رو ول کن غضنفرو بچسب.
من دلم خیلی از فیک کردن و شوآف و ادا دراوردن پره،
از اینکه یکی بگه هدایتو دوست دارم به خاطر اینکه حس می کنه روشن فکر می شه با هدایت خواندن،
از اینکه برای شجریان حس کنم اشک تمساح می ریزند صرفا به خاطر اینکه اهل موسیقی و کول طور به نظر بیایند،
از اینکه یک پیامک رو فینگلیش می نویسند به جای زبان فارسی فابریک زیبای خوش اوای خودمون، چون فکر می کنند شخصیت می اره!
چه جور بگم... ندانم.
پر بود.
از سه سال پیش.
هفت سال پیش.
ده سال پیش.
حتی از همون بچگی ها!
این مدرک سه سال پیش. دلم در اون اشل پر بود و الان اینقدر صبوری می کنم!
از نظرم مردم ما به شدت مردمی گله گرا هستند. یک چرا پشت رفتار هاشون نمی گذارند. رفتار جوجه غازی دارند هوار تا.
البته همین گله گراییه که ما رو تا الان طبق قانون انتخاب طبیعی زنده نگه داشته، دقیقا همین تقلید و ادا در اوردن. ولی از یک حدی بیشتری اش، خیلی وقته دلزده ام کرده و متاسفانه زیاد هم می بینمش در این جامعه.
من مثل خانواده زیاد اعتقاد ندارم اون کلیپ رو عوامل حکومتی برای کوبوندن شجریان ساختند و پخش کردند و جنبه ی سیاسی داره (راستش اصلا بهش فکر هم نکردم تا قبل اینکه بحث در بگیره، شاید به قول اینا من خیلی ساده ام.) ، به جاش اعتقاد دارم که این حقیقت جامعه ی ماست. تقلید و ادا و فیک کردن! تمام.
که نه ابدا بد هم نیست از نظرم، شاید خودم هم در خیلی زمینه ها یک فیک کننده ی تمام عیار باشم، معتقدم تو شده صرفا ادای ادم خوبا رو در بیاری و فیکش کنی خیلی بهتر از اینه که ادم بده ی ماجرا باشی. تازه هر فیک کردنی بعد مدتی تبدیل به واقعیت می شه، پس چرا که نه؟
ولی خب دلم پره،
تو ایران،
مد روز تتلو باشه، همه دارن بزنم نفت در بیاد می خونند،
مد روز مرگ شجریان باشه همه دارن مرغ سحر رو تحریر می زنند.
بگن بنزین گرون، همه صف می بندند پمپ بنزین،
بگن سکه ارزون، همه نگران سرمایه گذاری سکه ای که دو هفته پیش خریدند می شوند.
بگن رشته خوب پزشکی همه روپوش سفید به دست پشت درب دانشگاه،
بگن ابیاری گیاهان دریایی، همه کپسول اکسیژن به دست شیر اکسیژن لباس غواصی شون رو چک می کنند!
و این قضیه ی شجریان هم برایم اینجوریه. که چرا وقتی زنده بود و می خواند، من از دور و بری هام (که الان با مرگ شجریان دارند خودشون رو با سکتوم سمپرا تیکه می کنند) هیچ وقت تلاش چندانی ندیدم جهت شناخت این خسرو آواز.
منتها پدر مادرم معتقدند نه خیر، تقصیر جمهوری اسلامی بود، تریبونش رو گرفت، اگر این مردم یک اهنگ بلد نیستند بخوانند، به خاطر اینه که صدا و سیمای خاک به فرق پخش نکرده تا مردم یاد بگیرند. هرچند که شجریان خیلی بالاتر از اینا بود و دیگه صرفا یک خواننده نبود! و اصلا گیریم که هنر دوست نما باشند مردم، چه اشکالی داره؟ چه اشکالی داره واقعا؟ و تازه از کجا می دونی این ها کی هستند که مصاحبه کردند و اعتباری داره مصاحبه ها یا نه؟
به انضمام این نکته که جریان سیاسی پشتش دلیل علاقه ی خیلی هاست به شخصیت شجریان و دیگه قضیه خیلی فرای یه صدا و اوازه و جنبه های دیگری داره که مدت هاست پیوند خوردند.
ولی باز هم با خودم اینجوری ام که، خب... چرا کسی به این فکر نمی کنه که تا قبل هشتاد و هشت و پخش اون کلیپ موضع گیری سیاسی، شجریان با تریبون همین جمهوری اسلامی ادامه می داد و جیک نمی زد. چرا همون زمان انقلاب که تک تک خواننده ها رو از وطن خودشان کوچاندند به دیار غربت، شجریان سکوت کرد؟ چون به نفعش بود چیزی نگه و در ولای این حکومت تخماتیک کارش رو ادامه بده.
یک حداقل هایی باید براورده بشه، تا تو بتونی اون حب رو نسبت به شجریان پیدا کنی که بعد با مرگش اینچنین خاک بر سر گویان و چنگ زنان و مو کنان بشی. وگرنه که داری ادا در می اری دیگه.
فن بودن، فن بودن واقعا سخته! اصلا اسون نیست. و از جو اینکه غیر فن ها بیشتر از خود فن ها واکنش نشان بدهند، دل خوشی نمانده است مرا. کاسه های داغ تر از آش مدت هاست پوست دستم را سوزانده اند.
و اینا گیجم می کنه. جو گیری اعصابم رو خورد می کنه. و کلافه.
مثلا کی بود اون یارو، چستر بود خواننده ی لینکین پارک؟ وقتی خودکشی کرد من کاری داشتم؟ نه بدیهتا. والا اصلا نمی دونم لینکین پارک چیه! بیشتر برام شبیه اسم یه پارکه!
و خب حس می کنم این استدلال اینجا هم مصداق داره، خب اخه وقتی اهنگی نشنیدی، چه خاطره ای می تونی داشته باشی از شجریان که الان این چنین ناراحت باشی و وسط کرونا پا بشی بری دم بیمارستان و این همه خطر هم ایجاد کنی؟ مرغ مقلدی؟یا زاغی می خواهی کبک بشی؟ چی هستی؟
پ.ن. عنوانم رو از بابام شنیدم. یه جوکه.
می گه غضنفر رفته تو تیم ایران، ایران هم با آرژانتین بازی داشته.
بازی شروع می شه. همه مواظب مارادونا اند، که غضنفر یک گل به خودی می زنه.
این اشتباه بار دوم و سوم هم تکرار می شه. و غضنفر زرت زرت گل به خودی می زنه.
تهش گزارش گر در گزارشش می گه:"من از بازیکن های ایران تقاضا دارم، مارادونا رو ول کنن! غضنفرو بچسبند."
پ.ن. اسم خودم رو هم فن شجریان نمی گذارم.
پ.ن. مرسی که دیر وقت بود و هیچ کدومتون ندیدید من غضنفرو با کدوم ق نوشته بودم.
سوگواری برای شجریان رو نباید از دیدگاه فن بودن و این جور مسائل ببینی چون واقعا ورای این حرفاست... محبوبیت شجریان،کلهر،مشکاتیان،دولت ابادی،سایه و خیلیای دیگه که مفاخر فزهنگ و هنر ایرانی هستن رو نمیشه با این متر و معیار بسنجی که عامه ی مردم چنددرصد از اثارشون رو می شناسن.
موسیقی سنتی ایرانی،موسیقی نیست که بشه بطور روزمره گوش داد یا لااقل گوش ما طوری تربیت نشده که شنیدن هرروزه اش برامون راحت باشه.ولی خب یه سری از اوازها بهدلایل مختلف حالا چه اهمیتی که از نظر سیاسی یا اجتماعی داشته شناخته تر شده و نیازی نیست فنشون باشی تا شنیده باشی مثل مرغ سحر .
این کلیپی که میگی رو ندیدم اگر از رسانه های ملی چنین چیزی پخش شده ک قطعا قصد و نیتی پشتش بوده،بنظرم پیامش هم همینیه که جناب عالی نوشتید اگر آثار شجریان رو حفظ نیستید پس براش بزرگ داشت هم نگیرید!!!!عین این می مونه زمانی که جنگل های زاگرس می سوختن میگفتیم چون تا حالا اون بخش نرفتید یا چ میدونم طبیعت دوست نیستید پس در این باره پستی نذارید!!!!فن بودن یه چیزه احترام گذاشتن به بزرگای فرهنگ مملکت هم یه چیزه...
شجریان استاد بزرگ اواز ایرانی بوده و این رو همه ما میدونیم حالا منی که بیست و چند سالمه و اتفاقا عادت هم دارم طی روز مدام اهنگ گوش بدم مگه چند بار مودم طوریه که بتونم اواز هاش رو گوش بدم؟شاید سال تا سال هم این اتفاق نیفته و اهنگای تتلو رومثلا بیشتر گوش بدم.این موضوع خدشه ای به بزرگی این ادم وارد میکنه؟یا نشون میده تتلو جایگاه بالاتری نسبت به شجریان داره؟
من به هیچ عنوان فن شجریان نیستم اما بعنوان ادمی که برای موسیقی اصیل ایرانی زحمت کشیده و نذاشته فراموش بشه بی نهایت بهش احترام می ذارم.
درصد زیادی از مردم تا اتفاقات دهه هشتاد مخالفتی با اساس ج.ا نداشتن و بحث از اصلاح طلب بودن یا اصول گرا بودن بود(و شاید حتی تا همین ۴ پنج سال پیش هم همین بوده اوضاع.)بنابراین در این باره نمی تونی خرده ای بهش بگیری.حالا بگذریم از اینکه شجریان هنرمند بوده و باید به زندگی هنریش نگاه کنی بیشتر نه زندگی شخصی یا مواضع سیاسیش...گرچه به موقعش راهش رو جدا کرد و طرف مردم ایستاد و همین باعث محبوبیتش شد بخصوص بین دهه شصتیا.
طولانی شد کامنت،ذهن خودمم بهم ریخته اس بنابراین غ املایی و نگارشی ها رو نادیده بگیر