یک اپیزود از مستر بین هست،
اون گربه ی خر زرد رنگ گم شده،
به واسطه ی مسائلی که پیش می اد مستر بین می ره تمام گربه های ولگرد که داخل مرکزی نگه داری می شدند رو با فشردن دکمه ی اتوماسیون باز و بسته کردن درب های قفسشان فراری می ده.
هدفم از اشاره زدن به اون اپیزود این بود که بگم حس بین رو دارم تو اون لحظه که قراره همه گربه ولگرد ها رو فراری بدم.
والا منم دیگه مشخص نیست دیگه تا کی بتونم بنویسم.
این وبلاگ حرفای بیشتری واسه زدن داشت. خاطره ی بیشتری برای نمایانده شدن باقی مونده.
دلم می خواد اگر نبودم، همه ی پست هام رها شده باشند اقلا.
هشت هشت نود و هشتم که اومد و رفت و هیچ.