Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

درباره من

کیلگارا هستم... نویسنده ی ناخواسته ی این وبلاگ ناخواسته... _گاهی اوقات حس می کنم زندگی هم منو تو مسیر های ناخواسته ی زیادی گذاشته... طوری که نمی دونم به کدوم راه برم!_ راستی، وبلاگ منه، حرف های منه، و دیدگاه های من. از شیر مرغ می نویسم تا جون آدمیزاد. به هر حال یه وب ناخواسته موضوع خاصّی نخواهد داشت. Kilgharrah. I would not have summoned you If there was any other choice... mnemailnadaram@protonmail.com ادامه...

نظرسنجی

جهت تست برنامه نظر سنجی؛ فعلا یه سوال دم دستی ولی عمیق: چیزی که شما در عمق وجودتون هستید، برای جامعه تو ذوق زننده س. چی می کنید؟

هر جور عشقم می کشه تو جامعه رفتار می کنم بدون ترس از قضاوت شدن.
گور پدر خودم و خواسته هام، وجهه ی اجتماعی م رو خراب نمی کنم.
جامعه رو عوض می کنم. می رم جایی که بتونن تحمّلم کنن.
حذف مسئله. ای کاش اصلا نبودم که بخوام رو همچین چیزی فکر کنم.
راه حلّ خلاقانه ی خودم که تو نظرات اعلامش می کنم...

آمار : 776533 بازدید Powered by Blogsky

سنگ چین فیروزه ای

وات دا فاک

این چیه دیگه

نخواهیم هم بریم مجبورمون می کنند

آقا من نمی تونم با این کار کنم تمام روح و روانم را بهم می ریزه

چه جوری درست می شه دکمه غلط کردم نداره

اینو بفهم لعنتی من اگه قرار بود قالب عوض کنم تو پنج سال گذشته می کردم

"از در ریدمان

از دیوار ریدمان

از پنجره ریدمان

از سقف وبلاگ هم ریدمان

چکه می زند

چه ریدمان در ریدمانی ست دنیا

مثل چرخه ی آب

شاهد تبدیل تدریجی فرم های مختلفی از ریدمان به یکدیگر هستیم

عه کف دست هایم را نگاه کن

ریدمان فواره می زند"

Kilgharrah جمعه 21 تیر 1398 ساعت 12:10

نظرات 4 + ارسال نظر

shayan جمعه 21 تیر 1398 ساعت 12:30 http://florentino.blogsky.com

آدم روش نمیشه زیاد بنویسه!
حس میکنی زیاد بنویسی ملت اذیت میشن بخونن.
از این گذشته وبلاگ ها دیگه با هم فرقی ندارن، اون تصویر ذهنی اولیه ای که از وب هم دیگه داریم رو دارن می پرونن.

جای مناسبی واسه مهاجرت سراغ نداری؟

اصلا به هم ریختم به ریش مرلین. نمی دونم چه کوفتیه.
روت که بشه ولی.

مهاجرت بعدی خودم که سینه قبرستونه چون دارم دق می نمایم، اگه می خوای بپر ترکم.

یاقوت جمعه 21 تیر 1398 ساعت 14:30

دست اسکای درد نکنه ..می دونستم بر نمیتابیش اینو .. سنگ چین فیروزه ای ریدمان قشنگی بود که به حرف اوردت..

یاقوت اتفاقا به نظرم این همون یکتا عاملی بود که منو از غیبت صغری کشید بیرون تقریبا پرت کرد تو غیبت کبری..
با وبلاگ خودم احساس غریبگی می کنم. این اصل نامردیه. شده مثل دنیای واقعی. بی مزه. خشک. سایلنت. بی روح.

یاقوت شنبه 22 تیر 1398 ساعت 18:22

حسابی بد شد که ..
امیدوارم عمرم به پایان غیبت کبریت قد بده..