گنجشکی دیدم، پروانه ی مونارک می خورد!!
بر وزن،
بره ای را دیدم، بابادک می خورد!
و پروانه فرار کرد. آش و لاش شد. ولی فرار کرد.
دلم ریش شدا. تا به حال یک گنجشک رو اینقدر تباه و خبیث ندیده بودم. همچین این توکش رو فرو کرده بود به جان پروانه و اون هم بال بال بال می زد، که می خواستی با لقد دو تا بزنی زیر گنجشکه.
بنده در کار طبیعت دخالت نکردم، علی رغم میل باطنی م.
ولی منطقی در نظر بگیری کل این علم پزشکی در کار طبیعت دخالت کردنه. چ م دانم والا!
یه کلیپ دیدم. سنجاب موش رو گرفت و خورد.
حسی که به گنجشکه داشتی رو به سنجابه داشتم. خیلی پست بود
البته یک بخشی از وجودم هم بود که می گفت با دقت نگاهش کن. نوش جونش.
یعنی تهش نفهمیدم که ناراحت شدم، یا نشدم!
خیلی قسی القلب شدم جدیدا. خاک.
ولی جدا درک نمی کنم، سنجاب مگر گیاه خوار نیست.
کلیپشو تو توییترم داشتم. می رفت گردو قایم می کرد..موشه میرفت سر گردوش، بعد این موشه رو می گرفت می خورد. به عبارتی تله می ذاشت لامصب :(
آقا شدیدا فراخ شدماااااا...اومدم کامنت بدم دنبال دکمه وویس می گشتم :))))
به جان خودم یه درصد اگر فکر می کردم بنده خدای نا معلوم الحال وبلاگت این حقیر باشم..:دی
چاکررریم.
من حالم خوشه، خوش. :دی
ولی اینقدر از ویس دادن بدم می آد. ویس شنیدن نه ها! ویس فرستادن. مثل حرف زدنه دیگه. سخته.
اینه. با دوبله ی هامون همت
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1933921256662506&id=210802065711326&refsrc=http%3A%2F%2Ft.co%2FQFTwHjrF2J&_rdr
شایان این چیه
فیلتر شکن حسش نیست
پ.ن.هان فهمیدم سنجابه ست
می گیرمش
وویس دادن اولش سخته. ایشالله هزار سال دیگه یه تلگرامی واتس اپی چیزی نصب کردی یه دو سه روز باهات حرف میزنم تا منو ببینی که با این لهجه ی داغون و جمله بندی افتضاح روم میشه وویس بدم تو هم روت باز شه وویس بدی :)
نه اتفاقا،
من نه با صدام مشکل دارم،
نه با سخت بودنش،
نه با جمله بندی،
نه با لهجه ام (البنه لهجه ی خاصی هم ندارم. طهرونی حرف می زنم)
مشکلم با خود اصل حرف زدنه.
فهمستی؟
کار به شدت سختیه و جان خواهم داد.
بحث لالی می آد وسط،
یعنی حتی دیگه خجالتم نیست.
صرفا ناتوانیه.
مثل کسی که لال زاده شده.