Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

تاج گذاری

از فردا یک عدد امپراطور اینجا خواهد نوشت،

بکشید کنار زخمی نشید. :دی


پ.ن. روز سمپادم هست تازه! نیگا کن کیلک چه تلاقی مبارک و میمونی. بنده به فال نیک می گیرم همه ی این ها را. آخخخخ.

روز استاد

از روز معلم نگم براتون،

واقعا خوشید! 

اون استاژره بود (به گفته ی استادمون اون کوچیکا) که از فلو ها و رزیدنتا و اساتید و پیش کسوت ها عکس گرفتند، اون ما بودیم...!

اولین کسایی که شیرینی خوردند از اون جمع، آره اونم ما بودیم!

هاه.

من فکر می کردم به خاطر روز پزشک شاید حتی بهشون بر بخوره که روز معلم رو تبریک بگیم،

ولی شدیدا پایه اند! جشن گرفته بودند بیا و ببین. 

وااااااااای از آن گلی که دست من بووووووود،

خموش و یک جهان سخنننن بوووووود،

خموش و یک. جهان. سخن. بود...


سینت سکته

ایکر سر تمرین حالش بد شده منتقلش کردند بیمارستان :(((

دیشب عکسشو دیدم تو اینستاگرام، اسپانیایی نوشته بود گفتم ولش کن حتما رفته چک آپ ورزشی.

امروز خبر رسید سکته بوده.

اصلا اعصابم خورد شد.

مگه میشه؟ مگه داریم؟ مگه قدیس ها هم سکته می کنند؟

لعنتی تو حق نداشتی! من بهت اجازه ش رو نمی دم. غمم گرفت.

مجازید به گنجینه هایمان نگاه کنید

زشته به جان خودم،

بنده با خودم عهد بستم عقایدم رو نکنم به پاچه ملت تا در اثر قانون عکس العمل متقابلا هیچ  وقت فرو نشه به پاچه م،

منتها جدیدا یک جو گند و مزخرفی راه افتاده بر علیه نمایشگاه که نمی فهمم منشائش چی هست، ولی کم ندیدم از چهارشنبه تا حالا.

ابدا نمی فهمم چی راهش انداخته،

یعنی من اصلا حتی فرصت ندارم اون طور که عشقم می کشه عین آدم چک کنم پست ها رو، چه اینستاگرام، چه اینجا، چه تلگرام.

ولی یکی در میون می آد زیر دستم. تا این حد این جو زیاد شده.


الآن اینجام که دفاع کنم. دفاع در برابر جادوی سیاه.

فکر می کنم این حجم از بدگویی و منفی بافی به یک نقطه ی سفید مثبت هم نیاز داره. که بله. با افتخار. بنده هستم.

حتی از یینگ ینگم (افسانه چینی؟ ژاپنی؟) پیروی کنید به همچین دیدگاه های یک طرفانه ای نمی رسید.

کمپین های اعتراضی رو بذارید به جاش، به وقتش. 

دیگه سرمون رو بذاریم بمیریم که کمپین نه به نمایشگاه کتاب می خواهیم راه بندازیم. نه به نوشتن کتاب می خواهیم بذاریم. حمله به نویسنده می خواهیم برپا کنیم.

کمپین نه به سیگار راه بندازید ریه هاتون کمتر به فاک بره.

کمپین نه به سیب زمینی سرخ کرده بذارید کمتر قلباتون باتری لازم شه.

حداقل دید بقیه رو خراب نکنید.

مثبت می تونید باشید ولی حواستون باشه منفی بافی حسابش جداست.

مسئول  هستید در مقابل دیدگاه سفید بقیه ای که انرژی منفی هاتون رو می خونند و نا خودآگاه سیاه می شند.

در مقابل گاردی که بهشون می دید.

کشور ما با یه چیز بخواهد نجات پیدا کنه، همین جو کتاب دوستی و حتی همین ادای انتلکت ها رو درآوردنه.


امروزم آقا تشریف آورده بودند نمایشگاه.

و تا اذان ظهر شبستان تعطیل بود.

بلیو می؟ طرف می کوبه برنامه ریزی می کنه نصف شب به خاطر این نمایشگاه می شینه تو ماشین تا صبح به تهران برسه و در عوض پشت درهای بسته شده به خاطر آقا بمونه.

کوله ی من رو پنج بار به جرم بمب گذار انتحاری بودن کاوش کردند!

بار پنجم واقعا خسته شده بودم و به ستوه آمده بودم،

می خواستم کوله را پرت کنم طرف ریشوئه و بلنننننند بگم "RUN!!!" (که ایشالا کلیپ طنز معروف دائش رو دیدید و می فهمید از چی حرف می زنم)

خلاصه خیلی چیز ها دیدم که به غیر از اینجا با کسی نمی شه به اشتراک گذاشت.

ولی وقتش رو ندارم بنویسم. شاید یکم وقتم آزاد تر شد با جزئیات بیشتر.

صرفا می گم اینو علی الحساب بدونین، 

من با خیلی ها مصاحبه کردم،

بیشتر از ده نفر،

حتی یک نفر نبود که لحن "آقا" رو با ادا و خنده و تمسخر نگه.

دست آوردی درو کرده رهبر از نظر شاخص محبوبیت و مقبولیت، 

که نظیر نداشته تا به حال!

صفر از ده. صفر از بیست. یعنی حتی یک نفر هم نبود که حس خوب داشته باشه به حضور منورشون.

و این به کنار، حرف هایی که شنیدم جدا.

من جای رهبر بودم، هزار بار در افق محو شده بودم.

خلاصه دوست داشتم الآن اندکی زر های سیاسی بزنم،

ولی خسته م دیگه. اردیبهشت با همین شلوغیاشه که بهشته.

علی الحساب مجازید به غنائم نگاه کنید و حسادت بورزید.






به رئال موز نمی دن؟

می دونم دلم برای امشبِ مسی تنگ می شه.

همون طور که ده سال پیش می دونستم دلم قراره دقیقا برای همون شبِ کاسیاس تنگ بشه.

لوانته رو زدن و امشب مسی واسه دهمین بار به همراه بارسا، قهرمان لالیگا اسپانیا شد. 

اینکه تو پیش پیش بدونی دلت قراره تنگ لحظه ای که الآن توش هستی بشه، سخته. تقلای زیادی می طلبه.


به اندازه ی هزار سال دلتنگی نگاه کن لعنتی...

یعنی فقط دلم می خواد الآن شیلنگ اسید بیارم بگیرم سر این احساسات خودم. جا خوشحالیشه خاک بر سر.


پ.ن. بارسا اونور قهرمان می شه و ما اینور درگیر کشته های بازی زاغارت مساوی لنگ و سپاهان هستیم. حجم نابودی رو ببین فقط!

بعد اون وقت همه تون برید بچسبید به فوتبال داخلی. لیگ داخلی ایران رو جلو سگ بندازی پس می زنه.


پ.ن. و بالاخره عکسای منتخبم رو آپلود کردم. می فرماد که عشقت رو طوری نگاه کن که مسی داره این جام رو نگاه می کنه. و بالعکس. برو یکی رو پیدا کن که جوری نگات کنه که مسی داره جامو نگاه می کنه.