عکاسی در جهنم سبز، با کلاه لبه داری بر سر و عینکی دودگرفته بر چشم

انگار که چهارشنبه سوری را در جنگل برگزار کرده باشند. 

راستَش از این زاویه ای که الآن هستم، جهنمی شدن، خود بهشتی زاید الوصف است. 

عرضم به حضور انورتون که"چشم نواز"...

فقط زیاد گرمم نشه لطفا. :دی

یه بار دیگه هم گفته بودم اینجا، نه؟ دوسِش دارم. خیلی دوسِش دارم!!

یعنی به من بگی بشین به سان جغد خیره خیره، سوختن و خاکستر شدنش رو نگاه کن... ساعت ها می شینم و نه حوصله م سر می ره و نه حتی گذر زمان رو می فهمم.

ای کاش الآن یه عکاس بودم که برای تهیه ی خبر به جنگل های کالیفرنیا اعزام شده بود. اگرم فکر می کنید که فکر می کنم کار آسونیه و خوشان خوشانه، شدیدا در اشتباهید. اتفاقا می دونم باید کار سختی باشه.

خب فراخوان می دم... دستا بالا، کی می آد بریم جهنم؟ راستش جهنم از نظر بصری خوشگل تره حالا که فکرش رو می کنم. تا زمانی هم که ما برسیم خداوندگار یه فکری به حال سیستم تهویه هواش کرده قطعا. فقط به بقیه نگید ها، چون شما خودی اید ولی نمی خوام بقیه ی مردم ایده م رو بفهمن. شلوغ می شه پرایوسی نداره دیگه. یهو دیدی جهنم هم می شه به چندش آوری خیابون انقلاب خودمون... آره بذارید برن بهشت باو.