Everything but Nothing
#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#Everything but Nothing
#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#درباره من
کیلگارا هستم...
نویسنده ی ناخواسته ی این وبلاگ ناخواسته...
_گاهی اوقات حس می کنم زندگی هم منو تو مسیر های ناخواسته ی زیادی گذاشته... طوری که نمی دونم به کدوم راه برم!_
راستی، وبلاگ منه، حرف های منه، و دیدگاه های من. از شیر مرغ می نویسم تا جون آدمیزاد. به هر حال یه وب ناخواسته موضوع خاصّی نخواهد داشت.
Kilgharrah. I would not have summoned you
If there was any other choice...
mnemailnadaram@protonmail.com
ادامه...
نظرسنجی
جهت تست برنامه نظر سنجی؛ فعلا یه سوال دم دستی ولی عمیق: چیزی که شما در عمق وجودتون هستید، برای جامعه تو ذوق زننده س. چی می کنید؟
پیوندها
ابر برجسب
زمستان اوّلین جقل دون جغل دون و شعر یکتا ارام بخش جانان انتخابات دانشگاه خواب خندوانه کنکور شعر 9696 مرگ جام جهانی ۲۰۱۸ FIFA World Cup 2018برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- شهریور 1402 1
- اردیبهشت 1401 1
- بهمن 1400 8
- دی 1400 23
- آذر 1400 32
- آبان 1400 25
- مهر 1400 20
- شهریور 1400 32
- مرداد 1400 21
- تیر 1400 24
- خرداد 1400 18
- اردیبهشت 1400 27
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 12
- بهمن 1399 18
- دی 1399 15
- آذر 1399 14
- آبان 1399 29
- مهر 1399 40
- شهریور 1399 31
- مرداد 1399 42
- تیر 1399 30
- خرداد 1399 1
- دی 1398 14
- آذر 1398 36
- آبان 1398 61
- مهر 1398 42
- شهریور 1398 11
- مرداد 1398 20
- تیر 1398 7
- خرداد 1398 20
- اردیبهشت 1398 22
- فروردین 1398 25
- اسفند 1397 27
- بهمن 1397 57
- دی 1397 52
- آذر 1397 41
- آبان 1397 24
- مهر 1397 28
- شهریور 1397 36
- مرداد 1397 23
- تیر 1397 114
- خرداد 1397 44
- اردیبهشت 1397 18
- فروردین 1397 12
- اسفند 1396 63
- بهمن 1396 193
- دی 1396 48
- آذر 1396 77
- آبان 1396 35
- مهر 1396 58
- شهریور 1396 45
- مرداد 1396 42
- تیر 1396 38
- خرداد 1396 20
- اردیبهشت 1396 20
- فروردین 1396 11
- اسفند 1395 13
- بهمن 1395 13
- دی 1395 12
- آذر 1395 7
- آبان 1395 6
- مهر 1395 7
- شهریور 1395 8
- مرداد 1395 7
- تیر 1395 10
- خرداد 1395 7
- اردیبهشت 1395 8
- فروردین 1395 8
- اسفند 1394 3
- بهمن 1394 6
- دی 1394 6
- آذر 1394 6
- آبان 1394 5
- مهر 1394 9
- شهریور 1394 9
- مرداد 1394 8
- تیر 1394 17
- خرداد 1394 15
- اردیبهشت 1394 20
- فروردین 1394 7
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 3
- دی 1393 4
- آذر 1393 4
- آبان 1393 10
- مهر 1393 13
- شهریور 1393 18
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 9
جستجو
آمار : 775562 بازدید
Powered by Blogsky
Kilgharrah
پنج‌شنبه 28 تیر 1397 ساعت 11:34
حالا چون خودت نمیگی نمیپرسم جی :))
مهم دردی بود که متحملّش شدم.
اینش باید به چشم خواننده ها می اومد!
فرزند جان! شما چرا شیفت نمی‌شین به اوری تینگ بات ناتینگ!؟
همه می گن. :)))
والا نمی دونم گویا هرچی بیشتر تذکر می دین منم بیشتر سیخم می گیره که حالا وقت هست بعدا درستش می کنم.
بعد شاید باورت نشه، حس می کنم انرژی پیدا کردن اون قسمت از وبلاگ که توش عنوان عوض می شه رو ندارم.
از یه طرفم که هیچ دلم نمی خواد باور کنم جام جهانی آور و باید برگردیم به اصل خویش.
حالا درست می شه یه روز.
سالمی؟مواظب خودت باش
بععععععله.
سالم چه جوووورم.
درد روحانی بود جسمانی نبود.
درد جسمانی رو هوار می زنن، ازین مسخره بازیا که من درآوردم در نمی آرن رو وبلاگشون که. :)))
البته این دیالوگی که نوشتی برای همه صادق نیست...بعضیام چاق میشن.
و اینکه میدونم خ کلیشه ای و چرت میاد این چیزی که میگم اما سعی کن غم نخوری و باهاش کنار بیای..حالا هر چی که هست.مثلا تو یه اژدهایی بابا.
خب ننوشتم هر کس غم داره لاغره. نوشتم لاغری می تونه نشونه ی غم باشه. مثل این حکم های اگر و تنها اگر هندسه می مونه.
بستگی داره فرد مغموم چه طور رفتار کنه، بیشتر بخوره چاق می شه کمتر بخوره لاغر می شه دیگه.
و نه واقعا چرت نبود، چرا پیش داوری می کنی، از نظر من یکی امید بخش بود الخصوص جمله آخرت. :)))
یه چی بگم؟
ولی معمولا هیچوقت به کسی نمیگن چی خوردی که لاغر شدی
چون اصولا واسه لاغر شدن نباس چیزی خورد
مثلا میگن چیکار کردی که اینقدر لاغر شدی
کاملا به جا بود
و خودم هم قبلش این ایراد رو بهش وارد کرده بودم ولی حس بیان کردن نداشتم تو اون لحظه،
بهترش اینه:
- چی کار کردی این قدر لاغر شدی؟
- خوردم!
- وای مگه می شه؟ چی خوردی مگه؟
- غم. غم خوردم.
کجا میفروشن از این غما؟ مام بخوریم شاید فرجی شد لاغر شدیم:)
حکایت اون گوژ پشته شد که می گه:
پیــر بخنـدیــد و بگفـت ای جـوان
دهــر تــــو را نیــز دهــد رایـگان !
حالا جدای شوخی،
چیزی که پره تو این دنیا غم، حالا آرزوی بی معنی ایه ولی ایشالا تجربه نکنه هیچ کس/هیچ وقت.
اخه مساله اینه من هر وقت غمگینم یا میخورم یا میخوابم:|
جای اشتها، تحرکم کم میشه!
هر دو وری ش هست.
به نظرم غم هایی که بیشتر سمت استرس باشن اشتها رو زیاد می کنن. مثلا استرس درس و مشق، استرس بیماری، استرس شغلی...
ولی مثلا غم بدون استرس، اشتها رو کور می کنه.
مثلا یکی ت بیفته بمیره اصلا اشتها نداری. یا طلاق گرفته باشی رفته باشه پی کارش دیگه اصلا نه استرس داری نه اشتها.
البته در حد ایده. هیچ دلیلی ندارم واسش، حسمه. آنی دلم خواست فرضیه م رو به اشتراک بذارم.