Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

مادر، پدر و خواهر کوین دی بروینه

بچه ها اینو بگم، فکر کنم به مناسبت تولد حضرت معصومه صدا و سیما آزاد شد و مادر و خواهر کوین دی بروینه رو بدون حجاب از تو تلویزیون تو ورزشگاه سنت پترزبورگ نشون دادن و حتی باهاشون مصاحبه هم کرد میثاقی.

عادی بود این؟ آخه من الآن بعد از مدت هاست که گرویدم به تلویزیون و نمی دونم در چه حدش عادیه!

همیشه نشون می دن؟ یا الآن قدمی به سمت جلو برداشته شد و هورا شیم؟


و چقد خوشم اومد از خانواده شون. از بیرون که قشنگ بودن، حامی و یک دست... مقایسه می کنم: من هی هرترم با بدبختی شاگرد اول می شدم، هیشکی نمی اومد حتی کارنامه ی شاگرد اولی م رو بگیره از اون معاون روانی! کل پدر مادر دوستام معدلمو می فهمیدن ولی خودم هنوز نمی دونستم. شاگرد اول شدن هم اتفاقا اتفاقا در حد سوم شدن تیم بلژیک تو جام جهانی سخت بود تو مدرسه ی ما! حتی شاید سخت تر. 

خلاصه آره، کماکان حسودی حسودی. :<

نظرات 1 + ارسال نظر
آیدا یکشنبه 24 تیر 1397 ساعت 00:10

چه دبیرستانی داشتیدااااا.تا جایی که من دیدم و یادم میاد اکثر دبیرستنا کارنامه ی شاگرد اولا رو ب خودشون میدادن.

حالا نظر کارشناسانه ات در مورد بازی فردا چیه؟کی میبره؟!

دبیرستان و بیشتر از اون تو راهنمایی!
دو سال آخر دبیرستان دیگه شل کردیم، اینقدر نرفتیم کارنامه رو بگیریم که صدا می زدن کارنامه رو تقدیم می کردن. ولی بازم بازخواستم می کردن که چرا هیشکی ت نمی آد و آخرین باره که به خودت می دیم و فلان. مسخره بازی بود.
مثلا می خواستن ثابت کنن ما مدرسه ی مهمی هستیم و پدر مادر باید مشارکت کنن در امور مربوط به فرزند. و پدر مادر منم که فول ها، کاملا اهل مشارکت بودن.
یعنی این استرس که باز کسی نیست بیاد کارنامه ی منو بگیره تا آخر عمر رو روانم سنگینی می کنه.

من کارشناسی بلد نیستم، ته دلم می گم مساوی می شه تو پنالتی کرواسی می بره.
ولی خودم به نفع فرانسه پیش بینی کنم شاید با وجودی که اصلا خوش ندارم قهرمان شن.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد