Everything but Nothing
#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#Everything but Nothing
#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#درباره من
کیلگارا هستم...
نویسنده ی ناخواسته ی این وبلاگ ناخواسته...
_گاهی اوقات حس می کنم زندگی هم منو تو مسیر های ناخواسته ی زیادی گذاشته... طوری که نمی دونم به کدوم راه برم!_
راستی، وبلاگ منه، حرف های منه، و دیدگاه های من. از شیر مرغ می نویسم تا جون آدمیزاد. به هر حال یه وب ناخواسته موضوع خاصّی نخواهد داشت.
Kilgharrah. I would not have summoned you
If there was any other choice...
mnemailnadaram@protonmail.com
ادامه...
نظرسنجی
پیوندها
ابر برجسب
جقل دون جغل دون و شعر یکتا ارام بخش جانان انتخابات دانشگاه خواب زمستان اوّلین خندوانه کنکور شعر 9696 مرگ FIFA World Cup 2018 جام جهانی ۲۰۱۸برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- شهریور 1402 1
- اردیبهشت 1401 1
- بهمن 1400 8
- دی 1400 23
- آذر 1400 32
- آبان 1400 25
- مهر 1400 20
- شهریور 1400 32
- مرداد 1400 21
- تیر 1400 24
- خرداد 1400 18
- اردیبهشت 1400 27
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 12
- بهمن 1399 18
- دی 1399 15
- آذر 1399 14
- آبان 1399 29
- مهر 1399 40
- شهریور 1399 31
- مرداد 1399 42
- تیر 1399 30
- خرداد 1399 1
- دی 1398 14
- آذر 1398 36
- آبان 1398 61
- مهر 1398 42
- شهریور 1398 11
- مرداد 1398 20
- تیر 1398 7
- خرداد 1398 20
- اردیبهشت 1398 22
- فروردین 1398 25
- اسفند 1397 27
- بهمن 1397 57
- دی 1397 52
- آذر 1397 41
- آبان 1397 24
- مهر 1397 28
- شهریور 1397 36
- مرداد 1397 23
- تیر 1397 114
- خرداد 1397 44
- اردیبهشت 1397 18
- فروردین 1397 12
- اسفند 1396 63
- بهمن 1396 193
- دی 1396 48
- آذر 1396 77
- آبان 1396 35
- مهر 1396 58
- شهریور 1396 45
- مرداد 1396 42
- تیر 1396 38
- خرداد 1396 20
- اردیبهشت 1396 20
- فروردین 1396 11
- اسفند 1395 13
- بهمن 1395 13
- دی 1395 12
- آذر 1395 7
- آبان 1395 6
- مهر 1395 7
- شهریور 1395 8
- مرداد 1395 7
- تیر 1395 10
- خرداد 1395 7
- اردیبهشت 1395 8
- فروردین 1395 8
- اسفند 1394 3
- بهمن 1394 6
- دی 1394 6
- آذر 1394 6
- آبان 1394 5
- مهر 1394 9
- شهریور 1394 9
- مرداد 1394 8
- تیر 1394 17
- خرداد 1394 15
- اردیبهشت 1394 20
- فروردین 1394 7
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 3
- دی 1393 4
- آذر 1393 4
- آبان 1393 10
- مهر 1393 13
- شهریور 1393 18
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 9
جستجو
نرگس
خودم یه تنه برات بمیرم، خب؟ فقط همین.
چرا ازش حرف نمی زنید؟ چرا هیچ غلطی نمی کنیم؟ چرا ما اینقدر ترسو های بدبختی هستیم که هی چپ و راست اینجور بشه و نگاه کنیم؟
خونم داره قُل می زنه! دیگه نمی کشم.
تو ویکی پدیا اینجور نوشته:
"دیکتاتور در واژه به معنی «کسی که دیکته می‌کند» و در اصطلاح، در ابتدا با رویکردی نامنفی در اشاره به مجری یک ساز و کار خاصّ حکومتی در روم باستان که دیکتاتوری نام داشت و در معنای جدید و در اشاره‌ای منفی به دیکتاتوری های نوین به معنی «خود رای» و «مطلق‌العنان» است."
زینب بوده بعد عاشورا گفته من به جز زیبایی ندیدم؟ عاقا بیارید اون میکروفون هاتونو تا توش فریاد بزنم تو زندگیم در این کشور، جز دیکتاتوری هیچ چیزی ندیدم. مجال زندگی به هیچ قشری نمی دن.
حالم از اسم ایران به هم می خوره. والا هر چی دوست خارجی هم داشتم تا الآن هیچ وقت بهشون نگفتم ایرانی ام. مایه ی ننگیه که دارم زور می زنم پاکش کنم. به اندازه ی سر سوزن حس تعلّق نمی کنم بهش. سر سوزن.
نوشته حداقل ده سال! ده سال!!!
لامصبا می فهمید ده سال واسه یه جوون بیست و اندی ساله یعنی چی؟ آتیش گرفتم.
زمان واسه من وا می ایسته هر وقت از تقاطع وصال رد می شم. هر وقت اون ماسماسک برق سر چارراه وصال رو می بینم... گذر زمان برام یه شکل دیگه ای می شه اصن. مثل اینه که یه دایره س، توش زمان متوقفه. به قول جین چتوین هم توش مُرده ایم هم زنده ایم. هم هستیم هم نیستیم!چنین جنس احساسی دارم بهش!
کاش پول داشتم می رفتم با دستای خودم قاچاقی ازین مملکت فراری ش می دادم قبل اینکه بلایی سرش بیارن. کاش می تونستم به یه نحوی ازش محافظت کنم.
می دونی مزایای وبلاگ گم نام داشتن چیه؟
اینکه تو روز بیست و دوم بهمن عزیزتون مستقیم اینو بهتون می گم... خیلی کس کشید. خیلی لاشخورید. خیلی.
از نظر روان شناسی می گن کسی که فحش می ده شخصیت ضعیفی داره! خیلی خیلی ضعیف. و بله. من ضعیفم. من ضعیف ترینم. نمی تونم این اخبار رو ببینم و خفه خون بگیرم. به غیر از ضعیف بودن ازم بر نمی آد! قوی ها رو این شکلی شون می کنن که دیگه هیشکی ادا قوی بودن در نیاره. ضعیفا هم فحش می دن لابد. ده سال. آخه چی می گی به من؟ بروووو! ده سال؟ فحش ندم چی کار کنم؟ چی کار "می تونم" بکنم؟ یکی شون جنم ندارن. مثل کبک سر کردیم زیر برف فقط اسکرول می کنیم.
شت تو اون شلوغی ها به دوستم می گفتم بیا بریم، می گفت خر نشو دلیلی واسه اعتراض وجود نداره تازه امتحان پاتو رو چی کنم که فرداس؟ در همین حده. تا استخون خودتون زیر ساطور نباشه این قدر خودخواهید که واس بقیه کاری نکنید... تمام بچه های پزشکی مثل دسته ی گل سر کلاس هاشون حاضر شدن تو اون دوران! باریکلّا به این زندگی. جدی که حظ کردم از جنمتون رتبه های تک رقمی نخبه ی مملکت. براوو...
و آره. شیرین ترین خبر بود برام اون حمله ی هکری دیشب. شیرین ترین خبر فیک چند سال اخیر بود. طرف اون قدر زنده س ک باورمون شده اسفندیار روئین تنه! به من بگو! چرا نمی میری؟ چرا نمی میری عشقم؟!
ببین خیلی ه ها! خیلی ه که یه جمع عظیمی انتظار مرگتو بکشن. من نمی دونم چه جور می خوای با عذاب وجدانش کنار بیای. نمی خوره ت؟ متلاشی ت نمی کنه؟ شبا می تونی سرتو بذاری رو بالشت؟ خوابت می بره اصلا آقایی؟
سریع تر امروز تموم شه ما راحت شیم. سریع تر.
چی شده مگه؟
من چند روزه از هیچی خبر ندارم :/
دومین دختر خیابان انقلاب بود بعد ویدا موحّد، نرگسِ فامیلی ش یادم نیست...
خبرش یه روز پیش اینا پخش شده من خودم امروز فرصت کردم دنبال کنم، که اون وکیل خفنه که پرونده ش رو عهده دار شده (که اسم اینم خاطرم نیست حافظه ی اسمی م خوب نیس دیگه) اعلام کرده اینقد تو پرونده ش زرت و پرت نوشتن مثل تشویق به فساد و تظاهر به عمل حرام و فلان که ده سال زندان کم کم رو شاخشه.
و به دنبالش اون اخبار اجبار برای سر کردن چادر برای حضور تو دادستانی ش رو خوندم... امروزم یه خبر خوندم می گفت بعد کلّی رای زنی وثیقه ای که برای آزادی موقّتش گذاشتن از پونصد میلیون شده شصت میلیون.
که گه بزنن توش، یه آینه بگیرن دستشون دو مین، تا من برم فساد واقعی رو بیارم واسشون.
+ دیشبم ک زدن چند تا ازین سایت های روزنامه ها رو هک کردن، زبونم لال زبونم لال بره لای چرخ گوشت بیفته جلوی سگ، خبر مرگ آقا رو آپلود کردن روش. ؛)
چی میشه گفت نه همون چیزی که خودت گفتی ....
کیلگ سوال چه طور میشه پیج وبلاگی که می ری رفرش نشه ولی پنجره کامنتا رفرش کرد من همیشه با موبایل می رم (قد سواد من توضیح بده لطفا:))؟
عاخه باید بشه یه غلطی کرد! اعصاب، اعصاب نمونده برام.
ببین سخت پرسیدی. سخت فهمیدم چی می خوای و مطمئن باش درصدی ش مشکل از گیرنده های منه.
دو حالته:
الف) تو منظورت کامنت های یه پست به اصطلاح خاصّه؟ مثلا کامنتای پست دویستم کیلگارا. خب می ری رو پنجره ی کامنت ها و باز نگهش می داری تا ابد. اون صفحه رو رفرش می کنی ازین به بعد دائم.
ولی اممم. یه مشکلی هست. اینکه یه سری وبلاگا مثلا وبلاگ شایان ک می شناسی، بر اساس فرم کد نویسی قالبشون کامنتاشون تو صفحه ی اصلی خود پست، بارگذاری می شه.
پس در مورد این وبلاگا با این قالب ها، اگه بخوای کامنتاشو بفهمی ولی به تعداد بازدید ها اضافه نشه،
باید اینو وارد کنی اون بالا مثلا:
http://florentino.blogsky.com/comments/post-167
اسم وبلاگ در ابتدا به علاوه ی شماره ی پست در اون انتها.
بعد این صفحه که کشف شد، دیگه نگهش دار هی رفرشش کن نمی ره رو بازدید هاش!
ولی در مورد وبلاگایی مثل من که خود به خود صفحه ی جداگانه ی کامنت ها باز می شه برات با کلیک، به راحتی اگه همون صفحه ی کامنت هامو باز نگه داری و روی دکمه ی ریفرش کلیک کنی، دیگه خود وبلاگم ریفرش نمی شه برات فقط صفحه ی کامنت برات ریفرش می شه و جزو بازدید ها هم محسوب نمی شه.
ب) تو منظورت کلا همه ی کامنت های جدید هر وبلاگی هست؟ یعنی از پست یکم تا صدم من هر چی کامنت جدید اومد رو دوست داری خبر دار بشی. خب متاسفانه اینم راهی نداره! حداقل فعلا. یا من بلد نیستم بچّه ها بیان راهنمایی کنن.
ببین یه مدل سرویس دهنده ی وبلاگی هست مال خارجی هاست تو ایران عموما فیلتره: ورد پرس. بعد خوبی ورد پرس اینه که جهانیه و مثلا یه سری سایت ها هستن (فید ریدر) که می تونی باهاش کامنت های وبلاگ های تحت ورد پرس رو بفهمی.
یعنی هر کی کامنت جدید گذاشت روی وبلاگ مورد علاقه ت، واست بیاد خود به خود. می دونی چقد دنیا شیرین می شه؟
ولی این وبلاگای ایرانی مون تو برنامه نویسی شون فکر کنم اون تیکه ی فید کامنت رو ندارن، پس اگه می خوای باید بشینی دونه دونه پست های یکم تا صدم کیلگارا رو باز کنی ببینی نظر جدید داره یا نه.
:))))
دیگه همین. راهی به ذهنم نمی رسه. یه زمان خودمم دنبالش بودم.
به جان خودم اگه فهمیدم چی گفتی
حالا خیر سرم من سمپادی بودم اما ازون داعوناش ... چن بار باور کن تست هوش گرفتم هی تقلب می کردم که از خودم نا امید نشم ولی یه بار خداییش بدون تقلب .. جوابش این بود.. فرد معلول ذهنی به جان خودم.... به خواهر کوچیکه گفتم باید با لودر اون مدرسه فرزانگان رو با خاک یکسان کرد که من جزوشون بودم خیر سرشون....
یه سوال دیگه کیلگ ببین هی زرت زرت می رم یه وبلاگ آیا ادمین وبلاگ می دونه مثلا من چند بار اون روز رفتم ؟
سوال بارونت کردم رفت ...
بابا منم افتضاحه توضیح دادنم. دوست می دارم ک خوب باشه ولی نیس. هی حس می کنم الآن طرفم نمی فهمه یه چیزو ده بار به ده جمله بندی مختلف می نویسم هم طویل می شه هم گیجش می کنم.
دو باره امتحان می کنیم:
یه وبلاگ داریم کیلگارا، می خوای کامنتای پست 759 ش رو بفهمی بدون اینکه ریفرش بشه صفحه ی اصلی ش، اینو توی نوار آدرست تایپ می کنی و از اون روز به بعد فقط همینو ریفرش می زنی:
http://kilgharrah.blogsky.com/comments/post-759
دیگه اون سوالی هم که پرسیدی، فک کنم نه عموما ادمین زرنگ و بی کاری نباشه نمی فهمه. لو بده طرفت کیه تا بگم می فهمه یا نه. :))))))
و اینکه سمپادی؟ وووو. ایول تو یه زمین توپ می زنیم پس! ؛) بابا سمپادی قدیما که واقعااااااا خفن بودن من اصلا هر سمپادی قدیمی ای که می بینم پتانسیلش رو دارم سجده ش کنم اینقدر که تو ذهنم خفنن. مثل معلمای خودم. حالا دوست داشتم بپرسم ورودی چندی ولی بیخ خودمو کنترل می کنم. کلا نگو اینجور. ورودی هر زمانی هم که باشی، زمان شما ها اینجوری فرت فرت ورودی نمی گرفتن و سمپاد فقط خیلی خیلی خفنا رو می گرفت.
مرسی از توصیحاتت.. اونی که فکر می کنی نیست خودمم می دونم نمی تونه؛d
من ورودی هفتاد و پنج بودم (فسیلیم برا خودم).... باور کن من هوشم در حد همون معلول ذهنی است ... اون سمپادی های تهران بودن که خدا بودن ... باور کن ازمون اون زمان کتابای درسی بود با چند تا شکل ساده ... تازش ما یه مشاور داشتیم که انتقالی گرفته بود از فرزانگان تهران به شهر ما ایشون تست هوش گرفت و بعدش گفت که بالاترین نمره ما با پایین ترین نمره فرزانگان تهران یکی بوده دیگه حالا من چی بودم خدا می دونه ....
خش. :))) راهنمایی بودیم می خواستیم به هم بگیم خواهش می کنم می گفتیم خش.
ولی طبق چیزی که دستم اومده، اعتماد به نفست یکم سوراخه یا اداشو در میاری. که حداقل کاش دومی باشه... بلیو یورسلف بابا. باور کن خودتو. اینقدرم تریپ فروتنی بر ندار مغرور باش یکم. الآن تو این مدّت همچین هی بهمون القا کرده بودی فسیلم فسیلم که مثلا من حس می کردم دارم با یه شخصیت هم سن بابام صحبت می کنم. :)))
الآن از خیلی از معلّم های من جوون تر در اومدی حتّی. :)))
اینم بین همه ی بچّه های شهرستانی هست، که حس می کنن نسبت به تهران کم دارن. متاسفانه جو غلطیه که حالا توسط آموزش پرورش یا هرچی القا شده بهشون. اینقدر تو گوششون تهران تهران می کنن.
که نه خب واقعا این نیست. تو تهرانم حلوا پخش نمی کنن. و تازه همین حس کمبودی که دارن اینقدر موثره که باعث می شه همیشه از تهرانی ها دو قدم جلو تر باشن تو همه چی. دارم می بینم اینو تو دوستام. من خودمم زمانی شهرستانی بودم. سال اولی که اومدم تهران این ور شدم شاگرد اولشون. هاها. تازه به چشم می دیدم که باهوش ترین ها کوشا ترین ها رو ما تو المپیاد از شهرستان ها داشتیم گاها بعد تازه با اون سطح امکانات که خیلی از استادای شاخ رو ندارن.
خب فرزانگان تهران هم اون موقع یه قطبی بوده واس خودش. مگه سمپاد از کی اومده رو کار؟ طبیعیه که اون موقع خیلی فرزانگان تهران برو بیا داشته و مثلا تهرانی ها به نسبت امکانات آموزشی ای که داشتن خفن بودن و چنین حسی بهت دست داده، که خب کاذبه. کاملا.
یادم بنداز این پسته رو بخونم. فک کنم خوب باشه
خودت یادت بمونه،
پاک یادت نره بزن رو دستات...
من خیلی هنر کنم اینایی که تو ذهنم می آن رو سیو کنم که بعدا بنویسمشون رو وبلاگم تا حروم نشدن.