و همیشه، عمیق ترین پست های یک بلاگر، کم نظرخور ترین هان.
نمی دونم چرا، ولی بلی، قاعده ی درستی ست.
همین جوری ام زندگی می کنیما. درگیر سطحی ترین بُعد مسائل زندگی مون می شیم، بی تفاوت از کنار بیخ و ریشه ای ترین گره های ذهنی مون رد می شیم. اون قدر که...
یادمون می ره.
یا وانمود می کنیم که...
یادمون رفته.
1396/06/25 @ 21:26
فکر می کنم چون فکر کردن کار سختیه
چطوره که تو برای پستات تونستی عکس بذاری اما من هر کاااری میکنم نمیشه؟؟!ینی نمیشه تو بلاگ اسکای نمیشه راحت با گوشی عکس گذاشت یا الان اینقدر احمق شده؟!
هوم... یعنی می گی تو عکس گذاشتن با گوشی مشکل داری؟
خب مال من گوشی نیست.
کلا ادیتور برای پی سی نوشته شده، برای همین خیلی قابلیت ها از کار می افته مثلا همین عکسا رو نمی تونم درست اندازه ای کنم که با قالب جور شه.
یادته یا عکس کلشم یا عکسای دیوالی؟ اونا رو حسّش نبود کامپیوتر روشن کنم ک اون شکلی می شد.
اینا رو ولی با کامپیوتر فرستادم و ریسایز کردم.
مثلا حتّی فرورفتگی ایجاد کردن تو متن خیلی سخته با گوشی. تقریبا ناممکنه. شانس باید آورد که بشه.
خاک بر سر این ادیتور خنگ.
فونت ها رو هم که قهوه ای می کنه واسه خودش بزرگ کوچیک می کنه بی اجازه. منم دیگه رد دادم نسبت به اندازه ی فونت ها. گفتم بذار هر طور که خودش بخواد. تطابق پیدا کردم.
اخه قبلا یه بار امتحان کردم شد ..نمیدونم الان چرا خنگ شده:/
خب الان باید بگم یاد بیان بخیر با امکانات خوبش..
آخر در یکی از همین مهاجرت ها گرفتار خشم باد پاییزه می شوی پرستوی دائم الکوچ. :))))
+ اون باکسی که باید توش آدرس عکس وارد کنی رو نمی آره برات کلا؟
نه نگران نباش.پاییز با فرزند خودش مهربونه
چرا میاره..حتی پیش نمایش رو هم ک میزنم عکس میاد اما تو ص وبلاگ نمیاد:/
نه دیگه اون باکسه که بیاد حلّه عموما.
نمی دونم پس دردش چیه. ببرش پیش پزشک کلّه مکعبی ها.