دو هفته گذشت از دربی،
و گفتم اقرار کنم که می خواستم ولی تا الآن موفق نشدم که یاد بگیرم.
به جاش فوت شفری رو اختراع کردم. خیرشو ببینی.
حوصله ی کشتن خودمم ندارم، هر چند گفته بودم خب، ولی به هر حال...
ولی یه روزی می آد ک یاد می گیرم؛
و اون قدر می زنم که حرصم بخوابه،
شیشه ها بشکنه،
و دیوار صوتی نابود شه.
نهههههههههههههههههههههههههه اینجوری قبول نیست دکتررررر بااااید صدای فوت شفری ت رو آپلود کنی تا دیگه اینقدر راحت نگی فلان نشه خودم رو میکشم..
بذار همون سوت رو یاد بگیرم و یه فایل تمیز آپلود کنم به عنوان اوّلین صدایی که می ذارم رو وبلاگم... این الآن در حد چرک نویسه فعلا.
اون حرفم که بدیهتا شوخی بود دیگه، باید یاد بگیری جمله های شوخی دارم رو با لحن شوخ بخونی. ولی کار سختیه خب، قبول دارم.
اقا من با لحن شوخی و اینا هم خوندم و الانم داشتم شوخی میکردم باهات:))