اعتراف می کنم که به صورت کاملا اتفاقی لیستی افتاده زیر دستم که تمام جیک و پوک بچه های مدرسه توشه و خیلی راحت با یه کلیک کارنامه ی آزمون هاشون زیر دستمه! :))))
تا پند گیرند اونایی که میان تخریب روحیه می کنن و میگن آسون بود و در عین حال درصداشون به صفر میل می کنه...
و تا پند گیرند اونایی که زیاد بعد آزمون زر مفت می زنن...
و تا پند گیرند رفیق فابریکایی که کلاس می ذارن و نمی گن رتبه شون رو...
و تا پند گیرند اونایی که بی خودی می گن من درصدام خوب نشده تا به اصطلاح چشم نخورن...
و تا پند گیرند کسایی که درصدای خودشون رو از کیلگ کبیر پنهان می کنند...
و تا پند گیرند خردمندان.
واسه منم همین شکلی شد!!!!
ولی من احمق گمش کردم!
چه باحال!
من مواقعی میرسم که تو داری پست میزاری یا 2_3 مین بعدشه!!!
تله پاتی آیا؟! :دال
جدا که نعمت بزرگی رو گم کردی.
فضولی همیشه و همیشه حال داده!
اخه چطوری؟؟؟ از کجا؟؟؟ بگووووووو
این چ جور لیستی هست حالا ؟
+ میشه تعداد پستای صفحه ها بیشتر کنی؟ حداقل 10 تا مثلا... واسه دسترسی ب کامنتای پستای قبل میگم
یه لیست با تمام شماره شناسنامه های ملت. :)))) نمی دونم تو دفتر ناظم بود.... از روش عکس گرفتم :))))
بعد مثلا می رم پیش بچه ها ادای رمال ها رو در میارم واسه شون رتبه های سنجش رو پیش گویی می کنم. فکشون میفته از تعجب :)))
+الان که حتی نمی تونم دستم رو از پام تشخیص بدم. چه برسه ببینم از کجا تنظیم می شه این ویژگی که گفتی.
ایشالله یه چند روز دیگه :استرس!!!
من همچین تجربه ای رو با فیش حقوقی همکارانم داشتم!!
وااااای!
این که دیگه نور علی نوره :))))
اصلأ لذتی بالاتر از دیدن نمرات و درصدای هم کلاسیای آدم نیست:)))ا
خصوصا اینایی که خودشون رو لوس می کنن نمی گن.
جالب بود این پست!
صمیمانه برات آرزوی موفقیت میکنم کیلگ... ایشالله عالی بدی کنکورتو... البته مطمئنم تو حتما میترکونی و از الان میتونی خودتو دانشجوی دانشگاه تهران حساب کنی.
راستی برای رفع ابهام!: این دوست عزیزمون که با اسم عبور کامنت گذاشتن، درسته اسمشون مث اسم وبلاگ منه اما من نیستم! شایدم خودت میدونستی ولی برای رفع ابهام!ِ احتمالی گفتم! من فقط با اسمbluishکامنت گذاشتم توی این وبلاگ.
مرسی بلو جان!
منم از ته ته ته ته دلم امیدوارم بترکونی و وقت کم نیاری خوش شانس هم باشی.
نیست که همیشه خودم وقت کم میارم، امیدوارم سر بقیه نیاد.
این آرزو رو هم دارم که امید داشته باشی لحظه لحظه ی کنکور. چه دو دقیقه ی اول چه سی ثانیه ی آخر!
آره اتفاقا یه مدت گرگیجه گرفته بودم که کی به کیه.
بعد فهمیدم تو اسم وبلاگت عبوره، ایشون نام نویسندگی ش عبوره.
خلاصه کلی انرژی صرف شد. :))