قانون جذب همیشه وجود داره... از نظر علمی ش رو نمی دونم ولی امتحان کردم که می گم.
مثل وقتی که از اوّل صبح داشتم به معلم عربیمون فوش می دادم... بی هیچ دلیلی. اونم اومد بیرونم انداخت، بی هیچ دلیلی.
یا وقتی نسبت به یه نفر یه حسی داری و بعدا می فهمی اونم همین حس رو نسبت به تو داره!
تنفر دو طرفه... احترام دوطرفه!
اگه اشیا هم می تونستن احساساتشون رو بیان کنن، من مقدس ترین موجود دنیا می بودم برای : ماشین حسابم، موبایلم، کامپیوترم، هری پاترهام و همه ی وسایل سبز صفتم!
+: همیشه با توجه به همین قانون دوستام می شن دوستام! روز اول یکی رو می بینم ، از رفتارش خوشم میاد، روز بعد بی هیچ دلیل خاصی یا هم سرویسی می شیم یا بغل دستی یا هم گروهی!
حالا مطمئنی اون موقع معلم عربیتون از پشت در کلاس رد نمیشده؟
آره.
چون صرفا تو ذهنم داشتم بش ناسزا می گفتم.
به نظرت با توجه به همین قانون ما دوست میشیم؟؟!
دوست بشیم من دوست دارم دوستم باشی