Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

درباره من

کیلگارا هستم... نویسنده ی ناخواسته ی این وبلاگ ناخواسته... _گاهی اوقات حس می کنم زندگی هم منو تو مسیر های ناخواسته ی زیادی گذاشته... طوری که نمی دونم به کدوم راه برم!_ راستی، وبلاگ منه، حرف های منه، و دیدگاه های من. از شیر مرغ می نویسم تا جون آدمیزاد. به هر حال یه وب ناخواسته موضوع خاصّی نخواهد داشت. Kilgharrah. I would not have summoned you If there was any other choice... mnemailnadaram@protonmail.com ادامه...

نظرسنجی

جهت تست برنامه نظر سنجی؛ فعلا یه سوال دم دستی ولی عمیق: چیزی که شما در عمق وجودتون هستید، برای جامعه تو ذوق زننده س. چی می کنید؟

هر جور عشقم می کشه تو جامعه رفتار می کنم بدون ترس از قضاوت شدن.
گور پدر خودم و خواسته هام، وجهه ی اجتماعی م رو خراب نمی کنم.
جامعه رو عوض می کنم. می رم جایی که بتونن تحمّلم کنن.
حذف مسئله. ای کاش اصلا نبودم که بخوام رو همچین چیزی فکر کنم.
راه حلّ خلاقانه ی خودم که تو نظرات اعلامش می کنم...

آمار : 778811 بازدید Powered by Blogsky

کشتنش

Kilgharrah جمعه 20 دی 1398 ساعت 01:46

نظرات 70 + ارسال نظر

نامبرده دوشنبه 5 اسفند 1398 ساعت 23:25

زال جون میبینی تورو خدا؟
نو که اومد به بازار ما شدیم میکروب و چرک خالص!

حیف دلم گیره حالا وگرنه کی بهتر از تو؟
بودی اوایل؟
میدیدی چطور دلبری میکرد؟
حالا تهش دیده رفتنیم داره واسم طاقچه بالا میذاره.
یکی نیست بهش بگه د آخه زن اینه رسمش؟
بذار با خاطره خوش از دنیا بره خب.

گراز اون عمه ی ننه بزرگ همسایتونه که فیلم عروسیمونو خراب کرد ضعیفه =]

جونم برات بگه که زال جون به سیبیلم قسم این خوشگلا وفا ندارن.

Thio سه‌شنبه 6 اسفند 1398 ساعت 09:04

نگاش کن نگاش کن :))
نکه خیلی هم بدت میاد با دختر خوشگل جوونا بشینی حرف بزنی و واسشون مظلوم نمایی و دلبری کنی!

سه ساله دارم بات زندگی میکنم بدبخت! :)) دیگه حالا که رفتنی شدی نشناسمت باید برم خودمو چیز کنم.

نه ولی...خداوکیل الان جلو چش من به زال گفتی کی بهتر از تو؟ :)))))))))
باشه عزیزم.باشه :)
[با بغض و آه فیلم و آهنگ عروسی را پلی میکند، همراه با دو جعبه دستمال کاغذی...و البته پفک]
که ینی داری طلاقم میدی خب بدی.پفک ولی بحثش جداست.

+خوشگل هم جد و آبادته! [انگار فحشه:)) ]
اتفاقا از قدیم گفتن میمون هر چی زشت تر اداش بیشتر!
الان هم نمیدونم به خودم فحش دادم دقیقا یا چی ولی به هر حال نیت چیز دیگه ای بود :دی

نامبرده سه‌شنبه 6 اسفند 1398 ساعت 19:51

به روح اخوی جنت مکان هیتلر (سیبیلنا فدا) فقط یه درد و دل ساده بود.

حالا من ادامه نمیدم یهو پا نشی طلاق بگیری آخر عمری بدبختم کنی و اینا.
خوب نیست زن،اینجا بچه مچه هم رد میشه میبینه، یاد میگیره پس فردا ازدواج نکرده طلاق میخواد.

این کیلگ نگرانم کرده،تعطیل بودن این هفته رو. کاش یه علائم حیاتی از خودش نشون بده :(((((

Thio سه‌شنبه 6 اسفند 1398 ساعت 23:30

منم.نگرانشم.
داشتم سعی میکردم ولی به نبودنش فکر نکنم و به این فکر کنم که عاشق کامنت زیاده و اینکه وقتی میاد قراره ببینه که بعد از مدتها کامنتاش دو صفحه ای شد.

یجوری احمقانه و خریتانه اومدم سرخوش جلوه کنم و چرت بگم تا پررنگ نشه نبودنش.الان که گفتی همش ترکید :)

+ کیلگِ عزیز و بی فکرمون؛ لطفا در اسرع وقت اعلام حیات کن.تولدت هم مبارک پسر جان.زنده باشی همیشه.

نامبرده چهارشنبه 7 اسفند 1398 ساعت 00:04

ببخشید دیگه :))

من غر دارم آقا جان.
کیلگ باید برای مناسبت های قومی قبیله ای خودش رو برسونه =]
و اصلا کیلگ حیفه واسه غصه خوردن و توی غم غوطه ور شدن.

Zal چهارشنبه 7 اسفند 1398 ساعت 01:28

آقا من آمدم چهار صفحه رمان عاشقانه نوشتم ولی تهش؟ :))
چی شد؟ یه درد و دل ساده؟
نمی‌خوام آقا. از اولش هم می‌دونستم همه‌ش بازیه. عح

این نبودن طولانی کیلگارا یه چیزی هست تو مایه‌های خود تنظیمی مثبت. هی دلتنگی بیشتر می‌شه بعدش هی نبودنش طولانی‌تر می‌شه و برعکس.

شهرزاد چهارشنبه 7 اسفند 1398 ساعت 18:28

کیلگ؟ خوبی؟ بیمارستان میری هنوز؟ نگرانتم.

kilgh جمعه 9 اسفند 1398 ساعت 00:14

بچه ها سلام
قربااااان همه تون. تک تک تون. نام ببرم؟
ماه هستین واقعا
مرسی بابت تبریک ها حال احوال ها نگرانی ها هندل های مختلفتون که این بالا می بینم و هر کدومشون یه جور تو ذهنم ستاره می زنه اهمیت دادن ها حتی بابت اینکه نذاشتید وبلاگم خاک بخوره این مدت که واقعا برام ارزشمنده

رو وبلاگ پست نذاشتم چون خیلی پرت تر از مرحله ی پست اندازی ام و حس می کنم خیلی وقته لاگ نکردم
و هم اینکه دوست دارم جزو همین جمعتون باشم
دوست دارم اسمم این زیر بیاد بین شما ها تو جو باشم حسش کنم

خواستم بگم من زنده و حی و حاضر و سلامت هستم خیالتان جمع
این پیام رو می گذارم نگران نباشید یه درصد، چون زمانی بود که حال خودم واقعا خراب می شد وقت هایی که از دوستان مجازی ام خبر نداشتم..
و ببخچید دیر اومدم خبر بدم واقعا زود ترین حالتی بود که شد و تونستم

نوعی از نوشتن رو به این وبلاگ بدهکارم که از همین الان می دونم عمرا دیگه نمی تونم ادا کنم
چند وقته ننوشتم؟ خودم حس می کنم خیلی زیاد باشه
خیلی گذشته
و خیلی بیشتر اتفاق افتاده طوری که فقط با شعر زنده به انیم که ارام نگیریم می تونم توجیحش کنم

خلاصه اش اینه که هرچی گذشته، بازم آی لاو یو ال. بازم وی فایت بیکاز فایتینگ ایز د اونلی تینگ دت وی هو.
سلامت باشید. در مورد کرونا هم به نظرم بیایید رعایت کنیم ولی پانیک اتک نشیم
اینو کسی می گه که باید بیاد به زودی یه داستان درست حسابی هول کرونا واستون تعریف کنه پشماتون بریزه
تا اون زمان واسه اینکه نبودنم تو ذوق زننده نشه، مجازید و می توانید حدس بزنید و شایعه بپراکنید.
جایزه می دم به حدس درست! ×قول×

انرژی دعا جادو جنبل هم می پذیریم.

+ و هل یسسسس عاشق کامنت زیادم. عاشقشم. درست فهمیدین.
به چشم ذخیره ی زمستونی امپراطوری مورچگان نگاه می کنم بهشون

نامبرده جمعه 9 اسفند 1398 ساعت 10:38

مقدمتون گلبارون حاج کیلگ
میگفتین گاوی گوسفندی،اگه وگن و وجترین شدی کاهویی بروک علی ای زمین میزدیم بابا =))))

خدمت بزرگان جمع عارضم که:
دوستان!
حدس درست اینه که این داستان کرونای کیلگ یا خیلی دور از ذهنه و یا اینقدر پیش پا افتادس که قراره به ذهن من و شما خطور نکنه!

جایزه امو بدین برم بی زحمت.

و چشم دلم روشن کیلگ =)))))))
توجیه* بالام جان.
توجیههههه!

دیگه سخنی ندارم
والسلام علیکم و الرحمة الله و برکاته

شهرزاد جمعه 9 اسفند 1398 ساعت 19:48

وی آر ویتینگ فور یو چمپیون :)))
تِیک کِر اند اوری‌‌ثیتگ.

Zal پنج‌شنبه 22 اسفند 1398 ساعت 02:53

کیلگ، البته که نباید اینا رو به کسی که خودش دانشجوی پزشکیه بگم؛ ولی جدّی تو این بحران خیلی مواظب خودت باش، لطفاً.

Zal جمعه 1 فروردین 1399 ساعت 04:42

سال ۹۹ مبارک کیلگارا. آخرین سال قرن ۱۴!
بچه‌ها سال نو مبارک!

‌⠀ یکشنبه 10 فروردین 1399 ساعت 22:28

یاقوت جمعه 15 فروردین 1399 ساعت 22:49

امیدوارم حالت خوب باشه و همچنین حال ژت..
فلورم امیدوارم حالش خوب باشه کامنتدونیش بسته بود..

خرزو و فرزاد یکشنبه 31 فروردین 1399 ساعت 14:24 http://khorzojan.blogfa.com

زمانی که دارم میخونم دیگه اون زمان نوشته شده این کلمه نبود ، و بر حَسَبِ زمان اکنون بر مبنای عقل معاش میخواستم بگویم ولی یادم رفت ، و این از یاد بردن و عادت کردن گویی ابزار انتخاب طبیعی است برای آدمی تا تواند زیست کند