چرا من اینجوریم؟
چرا تنها مشکلم با زندگی مرگه
و دقیقا همینه که چپ و راست می کوبونه تو صورتم
چرا سه هفته قبل کنکورم عموم مرد
سه هفته به علوم پایه دوستم؟
یک ماه قبلش مینام؟
تو یه هواپیمای شصت نفره!
از نظر احتمالاتی ما هفتاد و پنج میلیون نفریم.
احتمال انتخاب پنجاه نفر از بین این همه چیزی نزدیک صفره!
می فهمی اینو؟
الآن همه ی کتابای احتمالات رو می کنم تو حلقوم ریاضی دانا
من از یه احتمال صفرم باید بکشم؟
همون شعره که میگه:
هر دم از این باغ، بری می رسد تازه تر از تازه تری می رسد.