Everything but Nothing
#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#Everything but Nothing
#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#درباره من
کیلگارا هستم...
نویسنده ی ناخواسته ی این وبلاگ ناخواسته...
_گاهی اوقات حس می کنم زندگی هم منو تو مسیر های ناخواسته ی زیادی گذاشته... طوری که نمی دونم به کدوم راه برم!_
راستی، وبلاگ منه، حرف های منه، و دیدگاه های من. از شیر مرغ می نویسم تا جون آدمیزاد. به هر حال یه وب ناخواسته موضوع خاصّی نخواهد داشت.
Kilgharrah. I would not have summoned you
If there was any other choice...
mnemailnadaram@protonmail.com
ادامه...
نظرسنجی
پیوندها
ابر برجسب
FIFA World Cup 2018 جام جهانی ۲۰۱۸ شعر 9696 مرگ خندوانه کنکور و شعر یکتا ارام بخش جانان انتخابات دانشگاه خواب جقل دون جغل دون زمستان اوّلینبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- شهریور 1402 1
- اردیبهشت 1401 1
- بهمن 1400 8
- دی 1400 23
- آذر 1400 32
- آبان 1400 25
- مهر 1400 20
- شهریور 1400 32
- مرداد 1400 21
- تیر 1400 24
- خرداد 1400 18
- اردیبهشت 1400 27
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 12
- بهمن 1399 18
- دی 1399 15
- آذر 1399 14
- آبان 1399 29
- مهر 1399 40
- شهریور 1399 31
- مرداد 1399 42
- تیر 1399 30
- خرداد 1399 1
- دی 1398 14
- آذر 1398 36
- آبان 1398 61
- مهر 1398 42
- شهریور 1398 11
- مرداد 1398 20
- تیر 1398 7
- خرداد 1398 20
- اردیبهشت 1398 22
- فروردین 1398 25
- اسفند 1397 27
- بهمن 1397 57
- دی 1397 52
- آذر 1397 41
- آبان 1397 24
- مهر 1397 28
- شهریور 1397 36
- مرداد 1397 23
- تیر 1397 114
- خرداد 1397 44
- اردیبهشت 1397 18
- فروردین 1397 12
- اسفند 1396 63
- بهمن 1396 193
- دی 1396 48
- آذر 1396 77
- آبان 1396 35
- مهر 1396 58
- شهریور 1396 45
- مرداد 1396 42
- تیر 1396 38
- خرداد 1396 20
- اردیبهشت 1396 20
- فروردین 1396 11
- اسفند 1395 13
- بهمن 1395 13
- دی 1395 12
- آذر 1395 7
- آبان 1395 6
- مهر 1395 7
- شهریور 1395 8
- مرداد 1395 7
- تیر 1395 10
- خرداد 1395 7
- اردیبهشت 1395 8
- فروردین 1395 8
- اسفند 1394 3
- بهمن 1394 6
- دی 1394 6
- آذر 1394 6
- آبان 1394 5
- مهر 1394 9
- شهریور 1394 9
- مرداد 1394 8
- تیر 1394 17
- خرداد 1394 15
- اردیبهشت 1394 20
- فروردین 1394 7
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 3
- دی 1393 4
- آذر 1393 4
- آبان 1393 10
- مهر 1393 13
- شهریور 1393 18
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 9
جستجو
افق های جدیدی از خودکامگی
چند لحظه پیش یکی به خودش اجازه داد به من بگه حق نداری با آهنگ خندوانه دست بزنی.
دیوونه ان، چی ان اینا؟ :/
دستای شمان؟ یا کالریش رو شما می خواین بسوزونید؟
می خوام یه آگهی با مضمون" اعلام پناهندگی به دیگر خانواده ها - فوری - یک فروند بیست ساله" تو نیازمندی های همشهری چاپ بزنم.
بهانه: ایزوفاگوس نمی تونه بخوابه. فردا باید بره مدرسه.
بله، قبلش تیزهوشان داشتند کلا نمی گذاشتند ناخن به سمت کنترل تلویزیون ببریم، حالا مدرسه ی تابستانی دارند!
هیچ درک نمی کنم.
من با این طرز تفکّر مشکلی نداشتم اگر در شب هایی نه چندان دور که داشت جانم بالا می آمد در حالی که چهل و هشت ساعت بود نخوابیده بودم و سر تا پای وجودم پر بود از عجز و کم آوردن، هم کسی پیدا می شد بگوید: کمی رعایت کنید. یک نفر دارد می سپارد جان توی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید...
اگر خرده می گرفتیم، پرت می کردند توی صورتمان که: لوس نکن خودت رو... تو که تو هر محیطی می تونی درس بخونی!
هیچ وقت حتّی اگر آدم مقاومی هستید رویش نکنید برای اطرافیانتان. ادای ضعیف ها را در بیاورید همیشه. انتظارات را از خودتان بالا نبرید. از زندگی برای خود جهنّم نسازید. در غیر این صورت آماده باشید که به سان یابو علفی از شما سواری بگیرند. چون شما یک مقاوم هستید. باید سواری بدهید. این وظیفه ی مسلّم مقاوم هاست.
بله در خانواده ی اینجانب فقط نصف ضرب المثل معروفمان مصداق دارد. فقط جمله ی اوّلش: یکی برای همه... یکی برای همه... یکی برای همه... یکی برای همه تا به ابد.
همه برای خودشان. یکی برود به درک. و البتّه هم چنان در درک هم یکی برای همه... یکی برای همه!
همشهری گرون در میاد
یه عالمه پول تو جیبی میخواد
بت میدن؟
همینجوری برو دم در بهزیستی بخواب خودشون میفهمن چه خبره!
انصافا چه قدره حدودا یه باکس معمولی کوچک توی همشهری؟
بیشتر ازپنجاه؟ :/
آخه بهزیستی که نمی شه. یه جورایی می شه از چاله به چاه.
می خوام برم پیش یه خانواده ای که مدّت ها نازایی داشتن و قدرم رو بدونن، که البتّه فکر کنم اونا بچّه کوچولو بیشتر دوست بدارن. ولی من بودم بیست سالهه رو بر می داشتم. از آب و گل دراومده به مرحله بهره برداری نسبی رسیده همچین. از آپشن های متعددم هم اینه که لازم نیست غذا تو دهنم بذارن. :))))
کیلگ...داداشم..عزیزم...خداییش میشینی پا خندوانه دست میزنی؟
یکم از این حجم شادیتو فوت کن اینور جون داداش
عه. مگه چشه؟ :□
تو خونه تنها باشم، پا می شم با اون آهنگی شون که می گه "با یک دو سه ی من وقتی می گم از جا بپر" بپر بپر هم انجام می دم. یعنی بمب انرژی ه که درون من محبوس شده ساعت یازده شب. :)))
یکم هم ادای خوش حالای غرق در خوشبختی رو در بیاریم. حتّی باورت نمی شه ولی عمدا سعی می کنم مثل بچّه های زیر پنج سال دست بزنم. توی یه مقاله ای چیزی بود، خوندم اگه سعی کنین رفتار هایی که دوست دارید رو فیک کنید و صرفا اداش رو در بیارید با وجودی که می دونید خود واقعی تون نیستید و صرفا اداست، بعد یه مدّت شخصیتت تون اون عادت رو به خودش جذب می کنه و تبدیل به خود واقعی تون می شه.
خوب منم خودم رو اخیرا آدم خیلی چروکیده و افسرده حالی می دونم ولی دارم سعی می کنم ادای فارغ های خوشحال رو در بیارم. امیدوارم جواب بده.
تازه کلّی پیشنهاد هم می شه. فقط اینکه تو که از فوت بدت می اومد! تو این یه مورد اشکالی نداره بگم فووووت فووووووووووت؟ :)))) آیا فوت های من را می پذیری؟ بگمممم؟ بگمممم؟
خب اگه با دست بیدار میشه بشکن بزن
دیدی چه راهکار خفنی دادم؟ 
چرا الکی خودتو اذیت میکنی
خواب نبودند. داشتند زور می زدند به خواب بروند، بی عرضه ی بی مصرف حتّی خوابیدن هم بلد نیست.
انگار که شاهی چیزیه.