پتوی کله غازی

پتوی کله غازی ام دیگه نرم نیست! خدایا خدایا! دیگه. نرم. نیست. :((((

این بیمارستان جدید به حدی سرده، ما مجبوریم دو لایه پتو پیچ کنیم خودمون رو چون یه فن کوئل داره که خاک بر سر به جای باد گرم باد سرد می ده و من تقریبا ده هزار بار با تاسیسات در خصوص این فن کوئل صحبت کردم ولی هیچ که هیچ.

اره اقا خلاصه. این شد که من گول خوردم و پتوی کله غازی محبوبم رو به بیمارستان منتقل کردم. داخل کمدم هست و هر بار نیاز داشته باشم درش می آرم.

چند شب پیش کشیک بودم، و خب این تخت رو اماده کرده بودم که هر وقت آف شدم بیام روش بخوابم. و نمی دونید وقتی می گم من روی مکان خوابی که مال خودم نبوده باشه چه قدر حساسم یعنی چی! حکم کنام رو برام داره و واقعا کلافه می شم وقتی بهش فکر می کنم این تخت ها چه قدر کثیف هست. خلاصه که کلی ملحفه می ندازم روی تخت تا رقت کثیف بودنش کم بشه و نهایتا روی دو سه لایه ملحفه پتوی قشنگم رو پهن کرده بودم که هیچ جایی اش به زمین یا خود تخت یا دیوار اطراف نخوره و تمیز باشه!

از شانس خوش یهو وسط کشیک از بخش برگشتم دیدم تمام ملحفه هام به هم گوریده شده، و پتوی کله غازی هم نیست! یکم این بر اون بر رو گشتم، دیدم وای. روی یک تخت کثیف که هیچی ملحفه هم نداره، یعنی دقیقا روی همون خوش خواب های پر از عرق بیمارستان که من با ده لایه ملحفه سعی می کنم ضریب رقتش رو کم کنم، پتوی کله غازی به حالت مچاله شده و چنگ زده شده رها شده. اونجا بود که شکست عشقی خوردم.

یه خاک بر سری از اورژانس اومده بود، این پتو رو که من چه قدر مرتب روی تخت کشیده بودم از لا به لای ملحفه هام جدا کرده بود و باهاش خوابیده بود روی تخت و تهش هم رهاش کرده بود و گورش رو گم کرده بود. به قرعان که حس می کردم تحت تجاوز قرار گرفتم.

اون شب هیچی بهتون نگفتم و فقط نفس عمیق کشیدم. تا خود صبح خودم رو خاروندم چون حس می کردم شپش و سالک و کهیر زدم و پشه ی آئدس از دست و پام بالا می ره.

ولی الان واقعا عصبانی ام. اون یارو هم خیلی بچه ی کثیف و بی انضباطی هست ریختش رو می بینم کلا شپش از سر و روش می باره و نمی دونم واقعی یا تخیلی ولی هر بار که از کنارش رد می شم بوی عرق و موش استشمام می کنم. :-"

اصلا وقتی به این فکر می کنم پتوم رو مالیده به اون خوشخواب کثیف و البته بدن شپشوی خودش، یک غمی دلم رو می گیره که نگو. :(((( الهی من بمیرم پتوی نازنینم.

یعنی من اینقدر حساس هستم همیشه دارم حفظ می کنم وقتی ملحفه ای پهن شده، اون رویی اش که با خوش خواب تماس داره و کثیف هست کدوم ورش می شه که دفعه ی بعدی هم از همون سمت پهنش کنم. بعد اون وقت رفته پتوی من رو مالیده به اون خوش خواب ها! هی خدا هی خدا اسیر شدیم. 

این شد که پتو رو اوردم خونه شستم.

و الان که بررسی کردم دیدم این پتو دیگه نرم نیست... در اثر شست و شو کاملاااااا خشن شده. ای خدا. :(((((

لعنت بهت گاو بی فکر شپشو.

ناراحتم.

تو حق نداشتی پتوی من رو برداری گاو بی فکر شپشو. 

پ.ن. اسمان سربی رنگ... من درون قفس سرد اتاقم دل تنگ.

پ.ن. و با وجودی که این همه شستمش... الان دیگه اصلا دلم نمی خواد پتو رو بکشم روم. :((((((((( خیلی برام چندش اور شده. با همه چی شوخی، با پتوی کله غازی هم شوخی لامصب؟ چه جور دلت اومد. این پتو سهم من بود! حق من بود! مال من بود! سپر مدافعم بود تو دنیای پر از کثافت تون. چه جور دلت اومد...