اول سلام بعدا کلام

به موضوع جالبی داشتم فکر می کردم.

دیدید چه قدر تو طول روز لازمه سلام و علیک کنیم با ملت؟ در حدی که ادب ایجاب می کنه موقع دیدن هم یه چیزی بگیم.

خب جمله ی اول که همیشه سلامه.

می خوام ببینم دومیش رو چی می گید شما؟

سلام. "خوبی؟"

سلام. "چه طوری‌؟"

سلام." چه خبرا؟"

جمله ی دوم من تقریبا همیشه یه چیزه. هیچ وقت اگاهانه انتخابش نکردم. از ضمیر ناخوداگاهم اومده. ولی دقت که کردم دیدم از یه جا به بعد مدت هاست جمله ی دومم در سلام احوال پرسی ها همین بوده. و چه جمله ی قشنگیه... کلامم رو دوست دارم. پسر عجب ناخوداگاه زیبایی دارم!

پ.ن. بهتون می گم. اول شما بهم بگید.