تعویق

فکر کنم فقط منم از لغو و تعویق ازمون خوشحال می شم. 

بچه ها هم دیگر رو به دندون گرفتند رسما.

یعنی اماده ترین هم که باشم هیچ وقت انتخاب شخصی خودم شرکت توی امتحان نیست. 

پ.ن. والا یک سری دانشجو ها تعطیلند نشستند تو خونه نق هم می زنند. خب بشین درست رو بخون بچه فارغ از غم دنیا. هر وقت گفتند ازمون هم مثل دسته ی گل مدادتو بگذار تو جامدادی برو آزمونتو بده دیگه. از جایزه ی نوبل که عقب نیفتادی. طرف ته تهش هم قبول نمی شه می گه به خاطر کرونا مطالعات هسته ای ام به هم ریخت! فقط ما باید حجم محبت کلامشون رو به دوش بکشیم. ما ها که تو بالینیم داریم به فاک فنا می ریم هر روز از استرس کرونا. هی استادامون غیب می شند می گن کرونایی شدند. رزیدنتای جیگرمون  نمی آیند یهو می گند طرف قرنطینه شد. هر روز باید التماس هزار نفر رو بکنیم که زود تر تعطیلمون کنند یا مثلا نفرستنمون بالای سر بیمارای مشکوک... حالا تو نشستی زیر باد کولر لنگ روی لنگ بعد می گی چرا فلان چیز لغو شد چرا بیسار شد؟ یکم به مخت فشار نمی اری واقعا چرا لغو شد؟ اصلا کاش ما هم کمپلت تعطیل بودیم. جای من با همه ی دانشجوهایی که تعطیلند عوض. بیایید تشریف ببرید بیمارستان آموزش ببینید جای من، جای انترن بدون کم ترین حفاطتی خط اول مقابله بشید، مثل رزیدنت و استادامون جونتون رو بگذارید کف دستتون تقدیم مردم پرمدعای شریف ایران کنید. بعد ببینم همینایی که دارند خودشون رو پاره می کنند، یک روز جریت می کنند نفس بکشند. زبون درازا.

می دونم که قرنطینه خسته اشون کرده، می دونم می دونم... ولی مغزشون رو خاموش نکنند. دلگیر شدم. چه وضعشه.