Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

درباره من

کیلگارا هستم... نویسنده ی ناخواسته ی این وبلاگ ناخواسته... _گاهی اوقات حس می کنم زندگی هم منو تو مسیر های ناخواسته ی زیادی گذاشته... طوری که نمی دونم به کدوم راه برم!_ راستی، وبلاگ منه، حرف های منه، و دیدگاه های من. از شیر مرغ می نویسم تا جون آدمیزاد. به هر حال یه وب ناخواسته موضوع خاصّی نخواهد داشت. Kilgharrah. I would not have summoned you If there was any other choice... mnemailnadaram@protonmail.com ادامه...

نظرسنجی

جهت تست برنامه نظر سنجی؛ فعلا یه سوال دم دستی ولی عمیق: چیزی که شما در عمق وجودتون هستید، برای جامعه تو ذوق زننده س. چی می کنید؟

هر جور عشقم می کشه تو جامعه رفتار می کنم بدون ترس از قضاوت شدن.
گور پدر خودم و خواسته هام، وجهه ی اجتماعی م رو خراب نمی کنم.
جامعه رو عوض می کنم. می رم جایی که بتونن تحمّلم کنن.
حذف مسئله. ای کاش اصلا نبودم که بخوام رو همچین چیزی فکر کنم.
راه حلّ خلاقانه ی خودم که تو نظرات اعلامش می کنم...

آمار : 689060 بازدید Powered by Blogsky

موضوع افسردگی این قسمت دو نقطه دو نقطه ::

"وقتی دوستات می خوان برند سربازی"!!

آنستلی حس می کنم داره می ره بمیره. خسته شدم این قدر به راه و روش های مختلف گفتم و برایش نوشتم سلامت باشی... سلامت باشی... سلامت باشی...

یعنی قشنگ به صورت آنی افسرده شدما.

اگه شانس ماست الآن با ترامپی هر خر دیگه ای جنگ می شه همین یک آدم هم که خوبه می افته می میره.

یاد زمانی می افتم دایی کوچیکه ام باید می رفت سربازی. اون زمان من شیش هفت سالم بیشتر نبود آخر هفته ها گاهی می امد سر می زد به مادربزرگم. ولی عای شام غریبانی می گرفتم بیا و ببین.

الآن دقیقا دقیقا حس پنج شنبه جمعه های همان موقع را دارم. تاریک. بارونی. سرد. تیره. دلگیر. کیف سامسونت مشکی.

کم پیش می آد جمعه این شکلی برایم دلگیر باشه.

هاعی. زندگی. زندگی.

Kilgharrah جمعه 10 آبان 1398 ساعت 16:26