ماه مهر

یک کار خیلی قشنگی مرتکب شدم.

با کسی که صمیمی می شم، یا حالا احساس راحتی می کنم،

این مخ لعنتی م به کل بای پس می شه مختل میشه خنگ و نفهم می شه

و چرت و پرت دیگه زیاد می گم

یعنی خب فرض کن عین آدمیزاد حرف زدن که بلد نیستم

در حالت عادی که صمیمیت وجود نداره چیزی نمی گم

ولی با دوستان نزدیک وقتی حرف می زنم راحتم و از طرفی چون بلد نیستم همش گند می خوره وسط هاش

یعنی هر کس دیگری باشه موردی نداره، ولی من چون شخصیتم را محترمانه شکل دادم داخل ذهن افراد، یکهو جا می خورند وقتی خزعبل و چرت و پرت می گم و گاها شوخی می کنم

خیلی هم برایم پیش می آد

حالا اینکه چرا از حرف های بقیه جا نمی خورند و هزار جور فحش کش می خورند و جیک نمی زنند ولی صرفا با شوخی های من دلگیر می شند رو خودم نفهمیدم هنوز ولی حتما خیلی چرت می گم دیگه 

خلاصه یکی از دوستانم از چرت و پرتی که گفته بودم دلخور شده بود

که حالا چرت هم نگفتم فقط بی خود به خودش گرفته بود

آقااااا پشماااام 

رفتم برایش کادو خریدم به خاطر گندی که به بار آوردم

و تا حالا هیچ کادو خریدنی این طور به خودم هم نچسبیده بود

بهش گفتم دلم می خواد من را ببخشی و تا آخرین ذره ی ته دلت با من صاف باشه

بهش اعتراف کردم چه قدر سر بی آداب بودنم به خودم لعنت فرستادم 

اسمش ماه مهره

و ما توش از این کار ها می کنیم

و می بالیم

اینقدر خوش حالم این غرورم رو کندم انداختم دور

فقط مشکلی که هست بدون این غرورهمچنان جدی گرفته نمی شم که به درک چون واقعا این طور روح خودم راحت تره

این به نظرم به خاطر سن پایینشون هست

یکم که دوستانم بزرگ بشند

درست می شه جدی هم می گیرند من رو

الآن یکم فاز خل بازی هاشونه کورند جنتلمن نیستند :دی

ما صبر می کنیم تا بینا بشند

مثل دوران راهنمایی ه دیگه

ما موسیقی سنتی دوست داشتیم به خدا اینقدر مسخره مان می کردند به سخره می گرفتند 

حالا الآن در این سن موسیقی سنتی گوش دادن شده ارزششون در حالی که دیگه برای من یکی ارزش نیست ازش گذشتم

 الآن هر خری رد می شه از یه گوشش لطفی گوش می ده از یه گوشش علیزاده  و شجریان و فلان و فغان و این ها را نشونه ی شخصیت هم می دونه

می خوام بگم طول می کشه ولی بزرگ می شند بالاخره

یاد می گیرند دنیا بزرگ تر از روابط مسخره ای بود که ایجاد کرده بودند بزرگ تر از اکیپ شدن ها باند شدن ها دشمنی ها

و می فهمند من تو بیست سالگی هام چه قدر با همه شان فابریک برخورد می کردم و چه اصل جنسی بودم

در این لحظه خیلی با خودم حال کردم

هیچ کس در سن من دل معذرت خواهی را نداره

دیگه خیلی بخواند درست کنند می آند مجازی زیر پوستی سر حرف را باز می کنند 

در همین اشل جرئت دارند ترسو ها

حرف هاشان هیچ کدام رو در رو نیست

ولی من رفتم دست دوستم را گرفتم تو دستم و خالصانه عذرت خواهی کردم و به چشمانش هم نگاه کردم و بیشتر از اوشون خودم شاد و خوشحال و پر انرژی شدم

اصل جنستو خریدارم کیلگ

اصل وجودتو

حالا فرض کن اصلا دوست نزدیکی هم نبود ولی الآن سر همین قضیه خیلی به هم نزدیک شدیم