از هشت تیر سه سال بعد به بیست و دو خرداد سه سال پیش

آقا الآن که خوابم می آد، 

ولی یه روزی می آد،

اگه زنده موندم می آم کاملش می کنم این پست رو،

و چیزی که تو سرمه رو می نویسم واست،

یه شب تا صبح کامل برات می نویسم،

من از احساس خواهم نوشت،

از احساسی که هر کی رد شد تجویز کرد از سرت می پره،

و نپرید...

ولی امشب نه،

یه شب می آد که سنگامون رو وا می کنیم،

اون قدر که تمام حرفای دنیا تموم شن،

 و کیبورد های جهان از کار بیفتن و دکمه هاشون صدا تلق زدن بده.

کلّه مکعّبی من...! 3>