Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

من از زیر پتوم در می آم، این پست رو آپلود می کنم، دوباره می رم زیر پتوم

آخه واقعا نمی تونم واکنش نشون ندم حالا که گفتم سعی می کنم نکته های باحال این جام جهانی رو ثبت کنم.

فردوسی پور که هنوزم دلش از نیومدن پویول پره، برگشت گفت که:


"ما هنوزم اینجاییم،

تا آخر جام ،

چوونکه طبق گفته ی توران میر هادی،

تبدیل غم بزرگ به کار بزرگ!"


و شوخی ندارم، جزغاله شدم با همین جمله هاش،

اسم توران میرهادی رو زیاد شنیدم، خصوصا همین اواخر، و هیچ چی ازش نمی دونم جز اینکه گویا خیلی آدم لطیف و هنر دوستی بوده، هر مطلبی هم زیر دستم اومده تا الآن ازش، رد کردم و پس زدم و حوصله نداشتم بخونم، دیگه وقتشه، باید سر فرصت برم به روش خودم ببینم کی بوده این بشر با این جمله ی اعلا.


بله تبدیل غم بزرگ به کار بزرگ.

آدمو سر کیف می آره این منش.


فقط خانوم توران اجازه؟ من همین اول کار یه ابهام داشتم! 

اگه غم هامون تبدیل نشدنی بودن چی؟

همه ی غم ها رو می شه به کار بزرگ تبدیل کرد؟

مطمئنید اینو؟

چون اگه بشه، 

از همین الآن بهتون قول می دم،

من کارهای خیلی خیلی خیلی بزرگی می تونم انجام بدم تو این دنیا...!


.:. کیروش دقیقا چی گفت تو مصاحبه ی زنده ش، که وسط هر جمله ش ده بار اضافه کرد "البته بی احترامی نباشه"؟ چون من خیلی حس نکردم بی احترامی شده، ولی گویا خودش خیلی تاکید داشت رو این که یه وقت بی احترامی نشه.

نظرات 7 + ارسال نظر
بهامین جمعه 1 تیر 1397 ساعت 02:39 http://notbookman.blogsky.com

واقعا علت نیومدن ابن بازیکن چی بود؟؟

ببین من واقعا خودم باورم نمی شه و اولش فکر کردم شوخی کانال دار هاست واسه نمک ریختن،
ولی گویا خودش هم تایید کرده که موهاش!

یعنی از اسپانیا کشیدن آوردنش تا اینجا،
بعد بهش گفتن عا عا موهات بلنده نمی تونی بری سر آنتن.
آدم یاد ابتدایی می افته که به ناخون و موی بلند گیر می دادن. :)))

داشتم به یکی می گفتم،
خوبه باز مثل مهران مدیری موزر نگرفتن دستشون کله ش رو صفر بزنن. :))) رهیده خوبم رهیده.

بهامین جمعه 1 تیر 1397 ساعت 03:33 http://notbookman.blogsky.com

منم این خبر خوندم اما باورم نشد و فکر کردم طنزی بیش نیست.
پس انگار واقعا جدی بوده.......

آره دیگه خودش گفته بود،
خلاصه اینجا سرزمینی ست که طنز ها در آن رنگ واقعیت به خود می گیرند. حتّی شما دوست عزیز.

aida شنبه 2 تیر 1397 ساعت 14:49

مادر اموزش و پرورش نوین ایران هستن.
مستند"توران خانم" مستندی ه که راجع بهشون ساخته شده و این روزا داره اکران میشه،وقت داشتی حتما برو نگاهش کن..ارزشش رو داره.

ای کاش فردوسی پور هم نمی اومد برنامه رو اجرا کنه و روی اعتصابش می موند.

حالا چرا اینقدر با احترام غیر قابل وصف؟ هستن/ بهشون/ و این لحنا. خیلی مودبانه شد یهو احساس غریبی کردم. :)))
مررررسییییی،
می رم می خونم و می بینم پیشنهادت رو.

و از نظر بنده، فردوسی پور هم کار درست رو کرد.
اعتصاب فایده نداره، مگه چند تا مجری به درد بخور داریم،
این بره عزیزان صدا و سیما مهره دارند جاش بذارند کرور کرور.
و فقط تنزل پشت تنزل می شه.
نباید میدان جنگ رو خالی کرد و قهر کرد.

دقیقا به خاطر مردم و مخاطبش برگشت و کار درست هم همین بود!
همین که روز بازی ایران اسپانیا برنامه رو هوا بود و از اول تا آخرش تبلیغ روبیکا پخش می کردن و تهشم با اون ظاهر عصبانی و چشم پف کرده اومد جلو دوربین، کافی و کاری بود، پشماشون بریزه.

شن های ساحل شنبه 2 تیر 1397 ساعت 16:52

انقدر زیر اون پتو می مونی نپزی؟خخخ ساکت میشی بهت نمی اد چه خبر از بقیه فوتبال ها؟

اومدم،
پست کردم خبر ها رو.
+ اصلا هوا این قدر گرمه این روز ها، گفتی پتو نا خوداگاه احساس پختن کردم.

شن های ساحل من بازم احساس مسئولیت می کنم که بهت خبر بدم درباره ی اون موضوع هگزادسیمال برات اطلاعاتی که داشتم رو نوشتم. دیدیش دیدیش؟

شن های ساحل شنبه 2 تیر 1397 ساعت 20:11

دستت درد نکنه هم برای خبرها هم برای هگزادسیمال...نه والا الان می رم میبینم بعضی وقتا گیج میزنم ^_^
اره حسابی دم کشیدی خخخ

آیدا شنبه 2 تیر 1397 ساعت 21:19

اینقدر ادم بزرگی بودن که این ادبیات رو میطلبه.

می دونم، گرفتم چی می گی،
ولی نه دیگه نشد،
از نظر من این طور نیست،
واقعا بزرگی رو خیلی سخته تعریف کردن،
اگه بخواهیم از این ادبیات استفاده کنیم،
من این ادبیات رو حتّی در سطح خیلی بالاتر و فاخر تر و دهن پر کن ترش رو لایق رفتگر پیر محل می دونم بی شوخی.
یا مثلا این فوتبالیست هایی که صبح تا شب دارم در موردشون پست می نویسم،
کم کسی نیستن،
باید اون ادبیات رو واسه همه شون به کار ببرم،
یا حتی آدم هایی که تو طول روز باهاشون حرف می زنم،
چه بسا که قبلا می بردم واسه همه و به زور ترک دادم خودم رو،
چون نامانوس بود،
و مخاطب امروزی،
مخاطب عصر تکنولوژی دیگه این ادبیات رو قبول نمی کنه،
و به نظرم فقط دل رو می زنه
و نمی تونه احترام بیاره.
برای همین وقتی می بینم یکی پیدا می شه که واسش اینو به کار می برید، و واسه بقیه نه،
دچار تناقض می شم و اینجوری واکنش نشون می دم.
بحث اگه بحث احترامه،
اگه بحث بزرگیه،
واسه همه باید یک کاربرد یکسان داشته باشه.
این که اجازه ی طبقه بندی بدیم،
و برای یکی به کار ببریم چون حس می کنیم آدم بزرگیه،
و عزت نفس یکی دیگه رو خورد کنیم با به کار نبردن،
چون حس می کنیم آدم بزرگی نیست،
و با اضافه کردن این حقیقت که بزرگی رو واقعا ابزاری واسه تشخیصش نداریم،
تناقضیه،
اینو درک نمی کنم.

آیدا یکشنبه 3 تیر 1397 ساعت 16:46

1.اگر لایق ادبیات بقول خودت فاخر میدونیش کی میخواد وادارت کنه جور دیگه ای در موردش حرف بزنی؟
2.کی اهمیت میده مخاطب عصر تکنولوژی چه فکری میکنه اصلا؟
٣.و اینکه ببین اون سودی که امثال میرهادی،باغچه بان و ...به جامعه ی ایران رسوندن خیلی بیشتر از منفعتی ه ک ایران از ادمای عادی جامعه از هر قشری چه مهندس چه پزشک چه بازیگر و ...برده.بنابراین مسلما باید بین اینا یه تفاوتی باشه.
بذار اصلا اینطوری بگم آیا در نظر تو مارادونا با یه بازیکن معمولی لیگ برتر ایران یکیه؟احترامی که برای هر دو قائل هستی یه اندازه اس؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد