Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

Everything but Nothing

#خب عنوان با آدم حرف می زنه دیگه#

کامنت آزاد



 حدود هفتادتا  کامنت تایید نشده داشتم. از سال های نود چهار و نود پنج. تموم شد رفت دیگه نیستن. حس خوبی داره. یه بارگنده ای از دوشم برداشته شد. هرچند خیلی عمیق جوابشون ندادم. ولی در مورد  اونایی که لازم می دیدم، دیدگاهم رو اضافه کردم. و می دونی حس خوبش چیه؟ یه چیزایی کشف کردم. فهمیدم چی باعث می شه کامنت جواب دادن برام این قدر سخت باشه. آدمایی بودن که مطمئنّم دیگه اینجا رو چک نمی کنن و گم کردیم همو تو این دنیای مجازی. و خیلی با خیال راحت براشون جواب کامنت نوشتم.

1396/06/26 @ 14:25
نظرات 1 + ارسال نظر
شن های ساحل چهارشنبه 8 آذر 1396 ساعت 01:16

کامنتای منم جواب دادی؟:)))))باورناپذیره

نه بیشتر عشقی جواب دارم. کامنت های تو یل افکنه و خیلی وقتا هم جواب نمی خواد چون اخباری لحنش. خلاصه تهمتنم دچار مشکل می شه تو پاسخ گویی در خور. ولی دیگه همه رو تایید کردم. تو این پست بیشتر داشتم از کامنتای سال ۹۴ حرف می زدم. اون زمان وبلاگم نظراش خود به خودی تایید نمی شد و کلّی تایید نشده مونده بود. تا همین شهریور ۹۶.
من اونایی که مونده بود رو یه دور خوندم. حرف شایان ذکر اگه داشتم خلاصه زیرش نوشتم و تایید و تمام.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد