آخ که جک گنجشکه

   خب فکر کنم به اندازه ی کافی لبخند هتر رو با موهای قرمزش دیدم اون بالا. عاشقشم. همیشه هم اون تیکّه از شخصیتم رو که تو این سه سال باهاش تجربه کردم، تو ذهنم نگه می دارم. ولی ناموسا وقت تغییره دیگه.

say hello to Captain Jack Sparrow...

:{

خیلی عکس شخم زدم اینو از بینشون انتخاب کردم ها. اوف به این وقتی که من می ذارم واسه این جور مقوله ها. :)))) یعنی هیچ عکسی نداشت که هم بخنده خشن نباشه، هم کلاهش رو کلّه ش باشه، هم ریشا و موهای بافته شده ش معلوم باشه و هم رنگی باشه. به هر حال سیاه سفید بودنش رو نرومه یکم، ولی این قدر لبخند و سمت نگاهش خوبه که جبرانش می کنه. انگار که خودم دارم نگاتون می کنم و یه همچین لبخندی می زنم وقتی تب وبلاگم رو باز می کنین. ولی ای کاش ورژن رنگی ش رو پیدا می کردم.