کلید کولر

   بابام داشت می رفت سر کار و خداحافظی کرد، بعد من در همون لحظه تصمیم گرفتم بلند شم برم کولر رو روشن کنم.

هیچی دیگه فکر کرد به خاطر خداحافظی و بدرقه ش دارم همچین کاری می کنم. کلی از دور نگاهم کرد و با آغوش باز منتظرم بود تا از اون سر خونه برسم بهش، بعد که دید مسیرم به سمت کلید کولر کج شد، خورد تو پرش. پدر لب و لوچه آویزون دم صبحی.

یعنی می خوام بگم همدلیه که موج می زنه. و احساسات عمیق من به اعضای خانواده.

البته بگم این مساله ی  خداحافظی کردن هنگام خارج شدن از خانه و پیامد های آن خیلی هم متوجه من نیست. نخونید با خودتون بگید چه سنگ دل یا چه بی نزاکت. من یه زمانی خیلی حساسیت داشتم روش چون همیشه فکر می کردم شاید اون کسی که از در داره می ره بیرون دیگه هیچ وقت برنگرده و همیشه باید خیلی گرم با هر کسی که می خواست از خونه خارج شه خداحافظی می کردم و بدرقه ش می کردم. ولی طی گذر زمان پدر و مادرم خیلی عادی و بدون خداحافظی و بدون اینکه براشون مهم باشه بارها خونه رو ترک می کردن. خیلی وقت ها پیش اومده  من دم درب ورودی نشستم ولی بازم  بی توجّه از خونه  زدن بیرون. دیگه الآن اونی که خوندید ورژن تطابق داده شدمه.