الان اگه من یهو بمیرم...
کی می فهمه که این وبلاگ مال من بوده؟
کی می فهمه کیلگارا واقعا کی بود؟!
کی می فهمه من واقعا کیلگارا بودم؟!
کی میاد اینا رو بخونه و بفهمه که کیلگارایی بود زمانی که این همه احساس داشت!!!
این همه عقیده و تفکرات عجیب غریب داشت،
ولی برای هیشکی روشون نکرد!!!
همیشه جلوی بقیه خودش نبود. صرفا یه سایه یا وهم برای راضی نگه داشتن بقیه.
فکر کنم جوابش اینه:
_هیشکی!
این وبلاگ یهو پوچ میشه! انگار که از اوّل وجود نداشته. و انگار من همه اینا رو برای هیشکی تایپ کردم.
کسی بخواد بفهمه میتونه. مهم اینه که کسی میخواد بفهمه؟ کلاً برای خودت مهمه؟ اگر بود مثل این وبلاگهای بعضیها نام نویسنده غضنفر غضنفریان غضنفری، اسمت را نوشته بودی.
در ضمن خیلی ذوق این خوانندهی دائمی وبلاگت هم نکن. شاید این سایتی که گذاشتم که آپدیتها را به جای خوندن فید برام ایمیل کنه شمارندهی وبلاگت را زیاد میکنه.
نه. خوبه که این بلاگ بازدید کننده داشته باشه. من قبلا بلاگی داشتم که زیاد نظر می خورده. بالا بردن آمار بلاگ کار خیلی سختی نیست. رو بلاگ های بقیه نظر میدی بقیه هم بک میدن!
واقعیتی که برام مهمه اینه که واقعا تو زندگی واقعیم هم بتونم خودم باشم. نه اینجا که جز شما و چند نفر دیگه هیچ کس هیچ درکی ازم نداره! موضوع اصلا کمیت بازدید کننده ها نبود.
+هر چند خواننده های دائمی مثل شما همیشه ذوق بر انگیزند. همیشه. :)